MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, temyiz isteğinin reddi



Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, tebliğ işleminin öncelikle sanık ..."ün beyan ettiği en son adresine yapılması gerektiği, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilip, bu adrese tebligatın yapılması gerekirken, sanığın doğrudan MERNİS adresine Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre yapılan tebliğ işleminin usulüne uygun olmadığı anlaşıldığından; sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek ve temyizin reddine ilişkin 29.06.2016 tarihli ek karar kaldırılarak dosya görüşüldü:
A-Sanık ... hakkında hakaret eylemine ilişkin verilen kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."ün tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B-Diğer hükümleri yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında hakaret suçu ile sanıklar ... ve ... hakkında tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık ..."ye yükletilen hakaret eylemi ile sanıklar ... ve ..."ye yükletilen tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanıklar ... ve ..."nin tehdit eylemlerini katılan ve mağdura karşı gerçekleştirdikleri iddia ve kabul edilmesine rağmen, sanıklar hakkında TCK"nın 43/2. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafii ile sanıklar ... ve ..."nin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığın olay günü yakıt almak amacıyla petrol istasyonuna geldiği, burada katılan Recai ile mağdur ..."ı tehdit ettikten sonra köyüne gittiği ve diğer sanıklar Ahmet ve Raif ile birlikte tekrar olay yerine gelerek katılan ve mağdura yönelik birden fazla kişi ile birlikte ve silahla tehdit eylemini gerçekleştirdiğinin iddia ve kabul edilmesi karşısında; sanığın eylemlerinin tek suç işleme kararının icrası kapsamında aynı olay ve zaman bütünlüğü içinde meydana geldiği anlaşılmakla ,sanık hakkında TCK"nın 106/2-a-c maddesinden bir kez ceza verilip bu cezanın TCK’nın 43/2. maddesi uyarınca artırılması yerine yasal olmayan gerekçeyle ayrı ayrı mahkumiyet hükümleri kurularak fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 16/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.