MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 15/10/2015 tarih ve 2014/778-2015/631 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Banka"dan 2012 yılında 60 ay vadeli %1,28 oranlı 120.000,00 TL işletme ihtiyaç kredisi kullandığını, 14/05/2013 günü kredinin tamamını ödeyerek kapatmak istediğini, davalı Banka"nın müvekkilinden 10.546,83 TL erken ödeme komisyonu adı altında ücret aldığını, erken kapama komisyonunun haksız olduğunu iddia ederek fazlaya ilişkin dava ve taleplerinin saklı kalmak kaydıyla şimdilik 5.000,00 TL"nin davalıdan alınarak müvekkiline iadesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı ile müvekkil banka arasındaki davaya konu ücretin dayanağının ticari bir kredi olduğunu, sözleşmede bu oranın kararlaştırıldığı, erken ödeme komisyonu ve diğer kesintilerin yasal olduğu, haksız olarak açılan davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında akdedilen sözleşmede kredinin erken kapatılması durumunda bankanın erken ödeme nedeniyle maruz kalacağı kâr mahrumiyeti, zarar ve maliyetleri ve doğabilecek vergi ve KKDF gibi mali yükümlülükleri müşteriden talep edebileceğinin kararlaştırıldığı, buna ilişkin bir oran belirtilmediği, alınan bilirkişi raporunda bankalar arasındaki genel teamüle göre %2"lik bir erken kapama ücretinin alındığının tespit edildiği, sözleşmede yer alan erken kapama ücreti alınabileceğine ilişkin maddenin kredinin niteliği dikkate alınarak haksız şart niteliğinde olmadığı fakat bankanın %10"luk erken kapama ücreti kesintisinin diğer banka uygulamalarına göre fahiş olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile haksız alındığı anlaşılan 8.546,03 TL"nin 5.000,00 TL"sinin dava tarihinden, 3.546,03 TL"nin ıslah tarihinden işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 556,08 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 29/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.