Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/17780 Esas 2018/9119 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davacı ... şirketine trafik sigortalı aracın sürücüsü davalının ehliyetsiz bir halde iken dava dışı motosiklet sürücüsü ..."a çarptığını ve yaralanmasına neden olduğunu, davacı şirket tarafından karşı araç sürücüsü Abdullah"a 17.013,93 TL maluliyet tazminatı ödendiğini, kazada asli kusurlunun davalı olduğunu, 17.000 TL"nin ödeme gününden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, kusura itiraz ederek, maluliyet oranının doğru olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur. Mahkemece; iddia, savunma, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile, 14.127,08 TL"nin ödeme tarihi olan 02/10/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacı ... şirketine ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, zorunlu trafik sigortacısı tarafından zarar gören üçüncü kişiye ödenen kalıcı işgöremezlik tazminatının
ehliyetsizlik nedeniyle sigortalısından rücuen tahsili istemine ilişkindir. Trafik Sigortası Genel Şartları B.4.c maddesi uyarınca, sürücünün geçerli ve yeterli sürücü belgesi olmaması halinde meydana gelen kaza sonucunda üçüncü kişiye ödenen tazminat, sigortalıdan rücuan talep edilebilir. Sigorta şirketinin rücu edebileceği tazminat tutarı, sürücünün kusur oranına ve zarar görenlerin gerçek zararına göre belirlenir.
Somut olayda; mahkemece hükme esas alınan 13.03.2015 havale tarihli aktüerya raporunda; davacının kalıcı işgöremezlik zararının tespitinde davalının sorumluluğu belirlenirken bilinen dönem ve bilinmeyen dönem hesabında dönem geliri üzerinden önce kusur indirimi yapılmış, daha sonra hak sahibin maluliyetine göre oranlama yapılmıştır. Bu durumda, önce dönem geliri üzerinden hak sahibinin maluliyet oranınına göre zarar belirlenip daha sonra davalının kusur oranına göre sorumlu olduğu miktar belirlenmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile önce gelirden kusur indirimi yapıldıktan sonra maluliyet oranına göre tazminat belirlenmesi doğru görülmemiştir. Yine hükme esas alına raporda; davacı tarafından kalıcı işgöremezlik zararının hak sahibine ödenmesi ve ödenen tazminatın rücuen tahsili talep edilmesine rağmen gerçek zararın belirlenmesinde geçiçi işgöremezlik zararı da hesaplamaya dahil edilmesi doğru görülmemiştir. Bu durumda mahkemece; yukarıda değinilen hususlar doğrultusunda ek rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirmeler içeren bilirkişi raporu hükme esas alınarak karar verilmesi doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 16/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.