Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 1-Sanıklar ... ve ... hakkında CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat.
2-Sanık ... hakkında TCK"nın 85/1, 62, 50/4-1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıklar ... ve ...’ın beraatlerine, diğer sanık ...’in ise mahkumiyetine ilişkin hükümler sanıklar ... ve ... müdafii, sanık ... ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar ... ve ...’ın kısa zaman önce satın aldıkları ancak herhangi bir ticari faaliyette bulunulmayan atıl vaziyetteki fabrika binasının çatısının onarılmasını düşündükleri , bunu duyan işçileri ...’in önceden tanıdığı ve çatı işleri yapan sanık ...’e bu işten bahsettiği, sanığın da fabrikada bir ölçü aldıktan sonra fiyat çıkararak ...’ye bildirdiği ancak fabrika sahibi olan sanıkların, ...’nin kendilerine ilettiği sanık ...’e ait teklifi işyeri sahibi olan bir firmayla çalışacaklarından bahisle reddettikleri, bu durumu öğrenen sanık ...’in işyeri sahibi olan ve demir doğrama işleri yapan kazalı ...’ye bu işte birlikte çalışmayı teklif ettiği, aksi ispatlanmayan sanık savunmalarına göre fabrika sahiplerinin haberi olmadan fabrikayı görmek için olay yerine birlikte giden ... ve ...’nin daha önceden sanık ...’in fabrikaya gelmiş olması sebebiyle tanıyan fabrika bekçisinin içeri girmelerine müsaade ettiği, sanık ... ile kazalının birlikte çatıya çıktıkları sırada yıpranmış eternit malzemenin üstüne basmasıyla 7,9 metre yüksekten düşen ...’nin hayatını kaybettiği olayda; sanıklar ... ve ... ile sanık ... arasında yaptırılması planlanan işle ilgili olarak resmi hiçbir irtibat olmadığı ve kendisiyle çalışamayacaklarını bildirmelerine rağmen kendilerinden habersiz olarak binaya girmeleri dolayısıyla meydana gelen kazada kusurları bulunmadığından mahkemenin sanıkların beraatine yönelik kabul ve takdirinde isabetsizlik görülmediğinden sanıklar ... ile ...’ın mahkumiyetlerine karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozma öneren tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
(I) Sanıklar ... ve ... hakkındaki beraat hükmüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılanlar vekilinin, sanıkların kusurlu olduklarına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanıklara atfı kabil kusur bulunmadığından bahisle beraatilerine karar verildiği halde, haklarındaki beraat kararı verilirken uygulama maddesi olan CMK’nın 223/2-c maddesinin gösterilmemesi,
Beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanıklar yararına, hazine aleyhine, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13/5. maddesi gereğince, maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1 ile numaralandırılan fıkrasındaki “BERAATLERİNE” ibaresinden önce gelmek üzere “CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince” ibaresinin eklenmek suretiyle ve yine hüküm fıkrasına son bir paragraf eklenerek “Beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanıklar ... ve ... yararına, hazine aleyhine, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13/5. maddesi gereğince, ayrı ayrı 1.500,00 TL maktu vekalet ücreti tayin edilmesine” şeklindeki cümlenin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
(II) Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Yukarıda izah edildiği şekilde meydana gelen olayda, aralarında işçi-işveren ilişkisi bulunmayan ... ve ...’nin yapılacak işe bakmak amacıyla çıktıkları çatıda, ölenin de demir doğrama işi yaptığı ve bu alanda işyeri sahibi olması dolayısıyla kendi emniyetinin kendisi tarafından alınması gerektiğinin anlaşılması karşısında; kazanın oluş şekli de değerlendirildiğinde kendisine kusur izafe edilmesi mümkün olmayan sanık ...’in beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.