MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 01/09/1991-31/10/1994 ve 05/12/1995-31/01/2004 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava; davacının davalı apartman işyerinde 01.09.1991 – 31.10.1994 ve 05.12.1995 – 31.01.2004 tarihleri arasında 506 sayılı Yasa kapsamındaki çalışmalarının tesipiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; davanın hak düşürücü süreye uğradığından bahisle reddine dair verilen ilk karar Dairemizin 12.11.2012 Tarih ve 2011/1992 E, 2012/19640 K sayılı kararı ile; davacının çalışmalarının kesintisiz olması ve talep edilen çalışma süresinin sonundan itibaren davanın 5 yıllık süre içerisinde açılması halinde hak düşürücü süreden bahsedilemeyeceği, ayrıca; davacının hizmet cetvelinden 47 ve 1004532 numaralı işyerlerinden davalı Kurum"a çalışma bildirildiğinin, söz konusu çalışmalar davalı işyerince bildirilmiş ise ve davalı tarafından yapılan kısmi bildirim var ise yine davanın hak düşürücü süreye uğramayacağı belirtilerek bozulmuş, bozma kararına uyan mahkemece bu kez davanın kısmen kabulü ile davacının 05.12.1995 – 31.01.2005 döneminde davalı işyerinde o dönemde geçerli asgari ücretten sigortaya tabi olarak çalıştığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Bozma kararı öncesi dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalı işyerince davalı adına düzenlenmiş işe giriş bildirgesi bulunmadığı, davacının 47 numaralı işyerinde geçen 01.11.1994 – 31.12.1994 tarihleri arasında 60 günlük ve 01.01.1995 – 31.10.1995 tarihleri arasında 300 günlük çalışmalarının davalı Kurum"a bildirildiği, ayrıca davacının 05.08.2004 tarihinden itibaren başlamak üzere 1004532 numaralı işyerinde çalışmalarının bulunduğu, ancak söz konusu işyerleri ile ilgili araştırma yapılmadığı, davacının 01.03.1999 – 04.08.2009 tarihleri arasında 2926 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğu, 25.02.2002 tarihinden beri devam eden ziraat odası kaydı bulunduğu, dönem bordrolarının celbi için
davalı apartamana yazılan yazıya cevap verilmediği, bordroların davalı Kurum"dan da istenilmediği, 1996-1997-1998 yıllarının tüm aylarında 1999 yıllının Mart ayından Ağustos ayına kadar olan sürede, davacının apartmanın temizlik ve bakımını yaptığına dair gider pusulaları mevcut olduğu, davacının eşinin davalı apartmanda oturduğuna dair 24.08.1998 tarihli ikametgah belgesi bulunduğu, davacıya apartmanın işleri ile yeterince ilgilenilmediğinden bahisle apartman yönetimi tarafından yapılan 09.01.2004 tarihinde ihtar çekildiği ve bu ihtarda görev saatlerinde bilgi vermeden apartmanı terk ettiğinin, bu sırada eşinin de apartmanla yeterince ilgilenmediğinin bildirildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda; her ne kadar Dairemizin anılan bozma kararı sonrasında yapılan incelemede, 47 ve 1004532 numaralı işyerlerinin davalı işyeri ile bağlantısının bulunmadığı tespit edilmiş ise de; mahkemece, davacının talep ettiği son tarihin 31.01.2004 tarihi olması, davanın ise 09.07.2009 tarihinde açılmış olması, dosya kapsamından ve özellikle 1996 – 1999 Ağustos ayları arasında davacıya apartmanın temizlik ve bakım işleri için ödeme yapıldığına dair gider pusulaları ile davalı apartman yönetimi tarafından, davacıya apartman işleri ile yeterince ilgilenmediğinden bahisle 09.01.2004 tarihinde yapılan yazılı ihtardan davacının talep ettiği 05.12.1995 – 31.01.2004 tarihleri arasında kesintisiz olarak çalıştığı anlaşıldığından bu tarihler arasındaki çalışmanın tespitine dair verilen karar isabetli ise de; davacının günlük mesaisinin ne kadarını davalı apartmana hasrettiği araştırılmadan, bu itibarla davacının çalışmalarının part-time olup olmadığı değerlendirilmeden sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; öncelikle kabulüne karar verilen dönemde, davalı işyerine komşu işyeri sahipleri ile bu işyerlerindeki çalışmaları kayıtlara geçmiş komşu işyeri çalışanlarını ve davalı apartmana komşu apartmanlarda kapıcılık yapan kişileri tespit ederek; davacının çalışmasının kapsam ve mahiyeti hususunda beyanlarını almak, gerekli görülür ise alanından uzman bir bilirkişiden rapor alınarak toplanan deliller ışığında, davacının çalışmalarının part-time olup olmadığını tespit ederek varılacak sonuca göre hüküm kurmaktan ibarettir.
Öte yandan; her ne kadar kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, davacının “05.12.1995 – 31.01.2005 ” tarihleri arasında çalıştığının tespitine yazılmış ise de; davacının 31.05.2004 tarihine kadar hizmet talep ettiği, gerekçeli karardan da mahkemece 31.05.2004 tarihine kadar çalışma olduğunun kabul edildiği, ancak kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında sehven 31.05.2005 tarihinin yazıldığı, bu hususun maddi hatadan kaynaklanmakta olup mahkemece her zaman düzeltilebileceği açıktır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 28/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.