Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2489 Esas 2019/11598 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2489
Karar No: 2019/11598
Karar Tarihi: 10.12.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2489 Esas 2019/11598 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanık şantiye şefi olarak çalıştığı yol yapım çalışmasında kamyonun damperinin yol üzerinden geçmekte olan orta gerilim hattına temas etmesi sonucu çalışan bir işçinin hayatını kaybetmesinde taksirli suç işlemiş olduğu gerekçesiyle mahkum edilmiştir. Sanık müdafiinin kusur durumunu reddetmesine rağmen mahkemenin delil ve takdiri doğrultusunda kanaat oluşmuştur. Ancak sanığın hüküm aldığı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca cezasının seçenek yaptırımlara çevrilebilmesine karar verilememiştir. Bu nedenle, savunma avukatının temyiz itirazları kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 85/1, 62, 51/1-3-7-8, 50/1-a, 50/4 maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2018/2489 E. , 2019/11598 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1,62,51/1-3-7-8. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
... şirketleri ortak girişimi tarafından yapımı üstlenilen yol yapım çalışmasında kullanılacak dolgu ve asfalt malzemelerinin nakliyesi işinin sanığın şantiye şefi olduğu ... Turizm Tic.ve San A.Ş’ ye taşeron olarak verildiği, olay günü ... çalışanı olan müteveffa işçinin şirkete ait kamyonla sıcak asfalt getirerek yol yapım çalışmasının devam ettiği bölgeye yükünü boşaltmasının ardından yine aynı bölgede kamyonun damperini kaldırarak damper ile kamyon arasına dökülen asfalt kalıntılarını temizlemek istediği sırada damperin yol üzerinden geçmekte olan orta gerilim hattına temas etmesiyle iletken hale gelen dampere kürekle dokunması sebebiyle akıma kapılarak hayatını kaybettiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin, kusur durumuna ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
5237 sayılı TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, ayrıca TCK’nın 50/4. maddesinde taksirli suçlarda hükmedilen uzun süreli hapis cezalarının yine TCK’nın 50/1-a maddesinde düzenlenen adli para cezasına çevrilebileceğinin hüküm altına alınmış olması karşısında; “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu ve sanığa verilen cezanın 1 yıldan fazla süreli bir hapis cezası olması hususu dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nın 50/1. maddesinde düzenlenen kısa süreli hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesinin takdiren sanık hakkında uygulanmasına yer olmadığına” şeklindeki yasal olmayan ve dosya kapsamıyla uyuşmayan gerekçe ile, TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle TCK"nın 50/1-a maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.