Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/9207 Esas 2017/3100 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 31/03/2016 tarih ve 2013/679-2016/375 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; ... ... Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen 04.07.2006 tarih 4 O 308/05 numaralı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın ve masraf tespit kararının tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; tenfize konu yabancı mahkeme kararı her ne kadar gıyapta verilmiş ise de dava dilekçesinin davalıya tebliğ edildiği ve davalı tarafın ilgili mahkemede kendisini vekille temsil ettirdiği, davalının savunma yapma ve delillerini gösterme imkanından yoksun bırakılmadığı, bu durumda kararın kesinleştiği ve ayrıca tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulü ile,Dortmunt Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 04/07/2006 tarihli ve 4 O 308/05 sayılı kararı ile aynı sayılı masraflara ilişkin ek kararının tenfizine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 29/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.