Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Genel kredi sözleşmesine dayalı olarak yapılan ilamsız takipte, ödeme emri tebligatı borçlunun işyeri adresine çıkartılmıştır. 7201 Sayılı Tebligat Kanunu"nun 17.maddesine göre; "Bir yerde devamlı olarak meslek veya sanatını icra edenler o yerde bulunmadıkları takdirde, tebliğ o yerdeki daimi memur veya müstahdemlerinden birine yapılır. Borçlunun geçici olarak o yerde bulunmadığının tespiti halinde, tebligatın o yerde bulunan yukarıda sayılan kişilere yapılması gerekir". İlgilinin o yerde geçici olarak bulunmadığı hususunun tespit edilerek, tebligat mazbatasına şerh edilmesi halinde tebliğ işlemi usulüne uygun yapılmış olur.
Somut olayda ödeme emri tebligatı, "tebligat adresinde muhatabın işyerinde bulunmadığı belirlenmeden işyerinde çalışan işçisi ... şerhiyle tebliğ edildiği, borçlunun işyerinde bulunup bulunmadığına dair bir açıklamanın yer almadığı tebligat yapılan yerin işyeri olduğu anlaşılmasına rağmen, muhatabın şerhi işyerinde bulunmadığı, şerhi olmadığından bu nedenle tebliğ işlemi yasada ve tüzükte belirtilen hususları içermediğinden usulsüzdür.
Bu durumda mahkemece aynı kanunun 32.maddesi uyarınca muhatabın usulsüz teblige muttali olduğu tarihin tesbiti ile sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile şikayetin redine dair karar verilmesi isabetsizdir. 
SONUÇ  : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 28/12/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.