Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2009/3615 Esas 2010/220 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... (kendi adına asaleten ..."ye velayeten) ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve ... Turizm Tekstil Gıda Akaryakıt İnşaat Ticaret ve San. Ltd. Şti. aleyhine 11/04/2007 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 03/04/2008 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, trafik kazası nedeni ile desteğin ölümünden dolayı uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davalılardan ... tarafından temyiz olunmuştur.
Davacılar, davalının kusurlu eylemi ile desteklerine çarparak ölümüne yol açtıklarını belirterek uğradıkları manevi zararın giderilmesini istemişlerdir.
Yerel mahkemece, davalının 2/8, desteğin 6/8 oranında kusurlu olduğu yönündeki bilirkişi raporu benimsenerek istemin bir bölümü kabul edilmiştir.
Davalı hakkında yapılan ceza soruşturması sırasında Adli Tıp Kurumu ve İstanbul Teknik Üniversitesi’nden kusur raporları alınmış olup birbiri ile örtüşen bu raporlarda; davalının, gece zamanı, orta ayırıcı ile bölünmüş, yaya geçidi bulunmayan yolda desteğin karşısına çıkması üzerine fren önlemine başvurmak dışında yapabileceği bir şey bulunmadığı, fren izinden de araç hızının normalin üzerinde olmadığı ve böylece davalı sürücünün kusursuz olduğu sonucuna varıldığı anlaşılmaktadır.
Yerel mahkemece, ceza soruşturması sırasında Adli Tıp Kurumu ve İstanbul Teknik Üniversitesi"nden alınan raporlar gözetilerek, olayda davalının kusurunun bulunmadığı sonucuna varılıp istemin tümden reddedilmesi gerekirken, olayın oluşunu farklı biçimde değerlendirerek davalıyı kusurlu bulan yetersiz bilirkişi raporu benimsenerek, davalının manevi tazminat ile sorumlu tutulmuş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/01/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.