Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/1511 Esas 2019/556 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1511
Karar No: 2019/556
Karar Tarihi: 04.02.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/1511 Esas 2019/556 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı ve davalı arasındaki alacak davası hakkında 4. Sulh Hukuk Mahkemesi'nde verilen karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Ancak, temyiz edilen miktarın kesinlik sınırı olan 1.820 TL'nin altında kaldığı ve yeniden değerleme oranının da dikkate alındığından, karar kesin niteliktedir. Bu nedenle, temyiz istemleri reddedilmiştir ve peşin harç istenmesi halinde iade edilecektir. Kararın dayandığı kanun maddeleri, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesiyle birlikte 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesinde yer alan Ek-Madde 4'tür.

19. Hukuk Dairesi 2017/1511 E. , 2019/556 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... Teks. Tic. ve San. Ltd. Şti. vek. Av. ... ile davalı ... Paz. Ltd. Şti. vek. Av. ... aralarındaki alacak davası hakkında ... 4. Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 18/04/2013 gün ve 2012/50-2013/371 E.-K. sayılı hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

- K A R A R -

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2013 yılı için 1.820 TL’dir.
Temyize konu edilen miktarın 1.600,00 TL olması nedeniyle 18.04.2013 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz istemlerinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 04/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.