MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, malulen emekli olma hakkını kazandığının tespitine, aksi yöndeki kurum işleminin iptaline, bağlanacak aylıkların hak ettiği tarihten itibaren yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının malullük aylığı talebinin reddine ilişkin Kurum işleminin iptali ile, davacının malullük aylığına hak kazandığının tespiti ve ödenmeyen aylıklarından şimdilik 100,00 TL’sinin hak kazandığı tarihten itibaren yasal faizi ile birlikte ödenmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulü ile; davacıya 29.03.2011 tarihini takip eden aybaşından itibaren malullük aylığı bağlanması gerektiğini tespitine, davacının diğer talepleri konusunda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 01.11.1998 – 01.07.2005 tarihleri arasında 2401 gün 506 sayılı Kanun kapsamında, 02.07.2005 tarihinden itibaren de 1479 sayılı Kanun kapsamında Bağ-Kur sigortalı olduğu, 07.07.2011 tarihinde malullük aylığı talebinde bulunduğu, davalı Kurumun, “davacının çalışma gücünün % 60’ını kaybetmediğinden talebinin reddine” karar verdiği, itiraz üzerine Kurumun, “SS Yüksek Sağlık Kurulunun 13.08.2012 tarih, 59/6414 sayılı Kararında, davacının çalışma gücünün en az % 60’ını kaybetmediğinden malul sayılmayacağı” belirtildiğinden davacının itirazının reddine karar verdiği, yargılama aşamasında Adli Tıp 3. İhtisas Kurulundan rapor alındığı, Adli Tıp 3. İhtisas Kurulu’nun 20.11.2013 tarih 12525 sayılı raporunda, “davacının beden çalışma gücünün en az % 60’ını kaybettiği, maluliyet başlangıcının Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nin 29.03.2011 tarih ve 331 numaralı Sağlık Kurulu Rapor tarihi olduğunun” belirtildiği anlaşılmıştır.
Bedensel ve ruhsal arızalar nedeniyle sigortalıya ya da hak sahiplerine sosyal sigorta yardımlarının yapılabilmesi, yasal çerçevede bir raporun alınmış olmasına bağlıdır.
Davanın yasal dayanağı tahsis talep tarihinde yürürlükte bulunan 5510 sayılı Yasa"nın 25. maddesidir. 5510 sayılı Yasanın 25. maddesinde; “5510 sayılı Yasanın 4. maddenin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentleri kapsamındaki sigortalılar için çalışma gücünün veya iş kazası veya meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücünün en az % 60"ını kaybettiği Kurum Sağlık Kurulunca tespit edilen sigortalının malul sayılacağı, ancak sigortalı olarak ilk defa çalışmaya başladığı tarihten önce çalışma gücünün % 60"ını kaybettiği önceden veya sonradan tespit edilen sigortalının bu hastalık veya özrü sebebiyle malullük aylığından yararlanamayacağı” bildirilmiştir.
Bu yönüyle davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasa"nın 95. maddesidir. Anılan maddeye göre, "Bu Kanun gereğince, yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, çalışma gücü kaybı, geçici iş göremezlik ödeneklerinin verilmesine ilişkin raporlar ile iş kazası ve meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücü veya çalışma gücü kaybına esas teşkil edecek sağlık kurulu raporlarının usul ve esaslarını, bu raporları vermeye yetkili sağlık hizmeti sunucularının sahip olması gereken kriterleri belirlemeye, usulüne uygun olmayan sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeleri düzenleyen sağlık hizmet sunucusuna iade edecek belirlenen bilgileri içerecek şekilde yeniden düzenlenmesini istemeye Kurum yetkilidir. Usulüne uygun sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeler ile gerekli diğer belgelerin incelenmesiyle; yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, vazife malullük derecesini, iş kazası veya meslek hastalığı sonucu tespit edilen meslekte kazanma gücünün kaybına veya meslekte kazanma gücünün kaybı derecelerine ilişkin usulüne uygun düzenlenmiş sağlık kurulu raporları ve diğer belgelere istinaden Kurumca verilen karara ilgililerin itirazı halinde, durum Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunca karara bağlanır. Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usûl ve esaslar, Sağlık Bakanlığı ile Kurumun birlikte çıkaracağı yönetmelikle düzenlenir. Bu yasal düzenleme gereğince düzenlenen Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliği"nin 55. maddesine göre sigortalının malullük durumunun Kurumca yetkilendirilen Sağlık sunucularının sağlık kurulunca usulüne uygun düzenlenecek raporların Kurum Sağlık Kurulunca incelenmesi sonucu Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğinde belirlenen usul ve esaslara göre tespit edileceği, anılan yönetmeliğin 5. maddesinde sigortalı ve hak sahiplerinin çalışma gücü oranlarının a) Sağlık Bakanlığı eğitim ve araştırma hastaneleri, b) Devlet Üniversitesi, c) Türk Silahlı Kuvvetlerine bağlı asker hastaneleri, ç) sigortalıların ikamet ettikleri illerde (a), (b), (c) bentlerinde belirtilen hastanelerin bulunmaması durumunda Sağlık Bakanlığı tam teşekküllü hastanelerin yetkili olduğu, bildirilmiş, Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinin 56. maddesinde ise Kurum Sağlık Kurulunca verilen karara karşı yapılan itirazların Yüksek Sağlık Kurulunca inceleneceği bildirilmiştir.
Kural olarak Yüksek Sağlık Kurulunca verilen karar Sosyal Güvenlik Kurumunu bağlayıcı nitelikte ise de diğer ilgililer yönünden bir bağlayıcılığı olmadığından Yüksek Sağlık Kurulu Kararına itiraz edilmesi halinde inceleme Adli Tıp Kurumu giderek Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu aracılığıyla yaptırılmalıdır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu"nun 28.06.1976 günlü, 1976/6-4 sayılı Kararı da bu yöndedir.
Somut olayda, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunun 13.08.2012 tarih, 59/6414 sayılı Karar sayılı raporu ile 3. Adli Tıp İhtisas Kurulunun 20.11.2013 tarih, 12525 karar sayılı raporu arasında çelişki oluştuğu halde Adli Tıp Kurumu Genel Kurulundan rapor alınmadan yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
Öte yandan davacının, 07.07.2011 tarihli tahsis talep tarihine rağmen talep aşılarak 29.03.2011 tarihini takip eden aybaşından itibaren malullük aylığı bağlanması, davacının şahsi dosyasının getirtilmemesi ve 5510 sayılı Kanunun 26. maddesindeki şartların tamam olup olmadığının araştırılmaksızın eksik araştırma ile karar verilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş, yukarıda açıklandığı şekilde Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu raporu ile 3. Adli Tıp İhtisas Kurulu raporu arasındaki çelişkiyi gidermek ve davacının çalışma gücü kaybı oranını, % 60 oranında malul olup olmadığını ve % 60 oranında malul ise, hangi tarihten itibaren % 60 oranında maluliyeti bulunduğunu tespit etmek için Adli Tıp Kurumu Genel Kurulundan rapor almak, davacının şahsi sicil dosyasını getirtmek, 5510 sayılı Kanunun 26. maddesindeki şartların tamam olup olmadığını araştırmak ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 28/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.