MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 24.04.2014 gününde verilen dilekçe ile şerhin terkini istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 14.10.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, 441 parsel sayılı taşınmazın revizyonu ile oluşan 203 parsel ile 434, 439, 441 ve 452 parsel sayılı taşınmazların imar uygulamasıyla oluşan 202 parsel sayılı taşınmazların paydaşı olduğunu, taşınmazların tapu kaydında 1940 yılında konulan ihtiyati tedbir nedeniyle tasarruf hakkının kısıtlandığını, tapu kaydının ilgili sayfaların yırtılması nedeniyle hangi mahkemece tesisin istendiği belirlenemediğini ileri sürerek, taşınmazlardaki şerhlerin terkinini istemiştir.
Davalı, ihtiyati tedbir lehtarının veya mirasçılarının tespiti gerektiğini, yasal hasım olduğundan yargılama giderlerinden sorumlu olmadığını belirterek davanın reddine savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan deliller ve tüm dosya içeriğine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2- Dava, tapu kaydındaki şerhin terkini isteğine ilişkindir.
Şerhten amaç, ilişkin bulunduğu hukuki durumu üçüncü kişilere karşı ileri sürülebilir hale getirmek, hukuki duruma aleniyet kazandırmaktır. Bu yönü ile şerh ayni bir etki özelliğini gösterir. Hangi hakların tapu kütüğüne şerh edileceğini kanun belirlemiştir. Dolaysıyla kanunun belirlemediği bir hak tapu kütüğüne şerh edilemez.
Şerhin terkini davalarında kural olarak husumet yararına şerh konulan gerçek veya tüzel kişiye karşı yöneltilir. Tapu müdürlükleri TMK’nın 997 ve devamı maddeleri gereğince tapu sicilinin tutulması ve bu sicillerin yasalara uygun biçimde oluşması ile görevli ve sorumludurlar. Bu nedenle, tapu kaydındaki şerhin kimin yararına konulduğunun belirlenememesi halinde husumet tapu sicilini tutmakla görevli ve sorumlu tapu sicil müdürlüğüne yöneltilebilir. Tapu sicil müdürlüğü yasal hasım konumunda olduğundan kendisine yargılama giderleri yükletilemez. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 18.09.2013 günlü ve 2013/14-93 Esas, 2013/1364 Karar sayılı kararı da bu doğrultudadır.
Somut uyuşmazlıkta, tapu kayıtlarından taşınmazdaki şerhin hangi mahkemece ve kimin yararına konulduğu tespit edilemediği için husumet zorunlu olarak tapu sicil müdürlüğüne yöneltilmiştir.
Mahkemece, yukarıda yapılan açıklamalar gözetilmeden yargılama giderlerinin ve davacı yararına hükmedilen vekalet ücretinin davalıdan alınmasına karar verilmesi doğru görülmemiş ise de bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK’nın 438/7 maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine; 2. bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının üçüncü ve dördüncü bendinin hüküm fıkrasından çıkartılarak, ikinci bendine “olmadığına” kelimesinden sonra gelmek üzere, “davanın niteliği gereği yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına” sözcüklerinin yazılmasına, hükmün DÜZELTİLMİŞ ve DEĞİŞTİRİLMİŞ bu şekli ile ONANMASINA, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19.04.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.