MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 43/1, 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafiii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılan şirkette pazarlama ve satış elemanı olarak çalıştığı, müşteri firmalarla hesap mutabakatı yapıldığında kendisine tahsis edilen bilgisayardan müşteri siparişi şeklinde sipariş vermek, muhasebeden fatura düzenletmek ve malzemeleri teslim almak suretiyle bir kısım eşyaları katılan firmadan habersiz olarak iş yerinden çıkartıp piyasada satarak kendisine menfaat temin ettiği, durumun ortaya çıkması üzerine sanığın işten çıkarıldığı, bu şekilde sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda;
Sanığın savunmalarında; para tahsil etme yetkisinin olmadığı gibi kendi bilgisayarında fatura ve irsaliye düzenleme gibi işlemlerin yapılmadığını, sadece ön sipariş kayıtlarının olduğunu, satış müdürünün onaylamadığı hiç bir satışı satış şeklinde fatura düzenleyip kesemediklerini, üzerine atılı suçu işlemediğini belirtmesi, 19.09.2013 tarihli "İfademdir" şeklindeki kendisi tarafından inkar edilmeyen imzasın havi, katılan firma yönetimine ait malzemeleri satmak sureti ile menfaat temin ettiğinin bildirildiği yazıyı baskı altında ve zorla bu belgenin imzalatılmış olmasına dayandırılması, sanığın müşteri siparişi şeklinde sipariş vermek, muhasebeden fatura düzenletmek ve malzemeleri teslim almak suretiyle bir kısım eşyaları katılan firmadan habersiz olarak iş yerinden çıkartıp piyasada satarak kendisine menfaat temin edip etmediği hususunda herhangi bir araştırma yapılmamış olması karşısında;
Gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından; katılan firmanın ticari defterleri, sevk irsaliyeleri, fatura ve ödeme belgelerinin temini ile incelenerek dosyaya konulması, sanığın satış yapmış gibi gösterdiği iddia edilen firma ve kişilerin kimler olduğu araştırılarak, tespiti halinde tanık sıfatıyla duruşmalara çağrılarak, sanığın, katılan firmaya ait ürünleri satıp satmadığı, satmış ise hangi ürünleri, hangi fiyata sattığı, bu satışa ilişkin elde belge bulunup bulunmadığının sorulması, varsa, ilgili belgelerin istenerek dosyaya konulması, sanığın, şirketten, hangi dönemde, ne kadar ürün çıkışı yaptığı hususunun kayıtlarla birlikte araştırılması, ilgili belgelerin dosyaya konulması, bütün delillerin toplanmasından sonra dosyanın bilirkişiye tevdii sağlanarak, sanığın katılan şirketin bilgisi dışında düşük fiyatla başkasına ürün satıp satmadığı, bu satışların belgelere dayanıp dayanmadığı, sonuç olarak sanığın eylemi nedeniyle katılan şirketin zararının olup olmadığı, var ise zarar miktarının ne kadar olduğunun denetime olanak verecek şekilde bilirkişi raporu ile tespit edilmesi, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK."nın 53.maddesinin (1), (2) ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararı, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden bu yönde değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.