Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 26.04.2017 tarihli, 2015/15775 esas, 2017/3456 karar sayılı ilamı ile “... Sanığın, suç tarihi itibariyle 18 yaşından küçük katılanın çıplak görüntüsünü 18 yaşından küçük olan ve dosyası tefrik edilen tanık ...’a vermek suretiyle ifşa ettiği iddia edilen olayda; 13 yaşındaki katılanın, cinsel arzuları tahrik ve istismar eden, toplumun sahip olduğu ortak edep duyguları ile yerleşik edep kurallarını incitici nitelikteki müstehcen görüntülerini 15 yaşındaki tanık ...’a vermesi şeklinde gerçekleştiği iddia edilen eylemin TCK"nın 226/5. maddesinde tanımlanan müstehcenlik suçunu oluşturduğudan 2797 sayılı Yargıtay Yasası"nın 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesinde; “... mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmü yer almaktadır. Yasa, sevk maddelerine değil, iddianamedeki tavsife ağırlık tanımıştır. Bu nedenle Ceza Dairelerinin görevinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere tavsif esas alınmalıdır. Sevk ve nitelendirmeye, Yargıtay Kanunu"nun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan 19/01/2015 gün ve 2015/8 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu kararı gereğince temyize konu hükmün incelenmesi Yargıtay Yüksek 18. Ceza Dairesi"ne ait bulunduğundan ...” Dairemizin görevsizliğine, dosyanın Yargıtay 18. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmesinin ardından Yargıtay 18. Ceza Dairesi tarafından “… Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunun hazırlamış olduğu işbölümü kararına göre işin incelenmesi Yüksek (12.) Ceza Dairesi’nin görevine girdiği...” kabul edilerek, 22.05.2019 tarihli, 2017/418 esas, 2019/9481 karar sayılı görevsizlik kararıyla dosyanın tekrar Dairemize gönderildiğinin anlaşılmış olması karşısında, Dairemizin 26.04.2017 tarihli, 2015/15775 esas, 2017/3456 karar sayılı ilamında açıklanan nedenlerle temyize konu hükmün incelenmesi görevi Yargıtay 18. Ceza Dairesine ait bulunduğundan, görev uyuşmazlığının çözülmesi amacıyla dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna GÖNDERİLMESİNE, 09.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.