Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/17332 Esas 2018/9085 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat (maddi-manevi) davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın maddi tazminat yönünden kabulüne, manevi tazminat yönünden kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davacının ... ilçesinde askerlik görevini ifa ederken 08.12.2012 tarihinde askeri aracın tek taraflı trafik kazası yapması sonucu sakat kaldığını beyanla fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla, müvekkilinin iş gücü kaybı için şimdilik 1.000,00 TL maddi ve gerek çektiği acı gerekse sakat kalması sebebiyle yaşadığı üzüntü sebebiyle 250.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş; maddi tazminat talebini 19.09.2014 tarihinde 49.718,00 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, idarenin kusurlu olmadığını ve manevi tazminatın fahiş olduğunu savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre davanın maddi tazminat talebi yönünden kabulü ile 49.718,00 TL"nin dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte; manevi tazminat talebi yönünden ise kısmen kabulü ile 20.000,00 TL"nin 08.12.2012 tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve manevi tazminatın takdirinde B.K."nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet
kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına, 15/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.