Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/43 Esas 2020/1094 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/43
Karar No: 2020/1094

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/43 Esas 2020/1094 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler hakkında temyiz talebinde bulunmuştur. Ancak sanık tarafından verilen dilekçenin eski hale getirme ve temyiz talebi niteliğinde bulunduğu ve bu nedenle karar verme yetkisinin Yargıtayın ilgili dairesi olduğu belirtilmiştir. Sanığın yokluğunda verilen hükümlerin tebligatı usulüne uygun bir şekilde yapıldığı belirtilmiştir. Sanığın eski hale getirme istemi ile yasal süreden sonraki temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
CMK'nin 42/1. maddesi, \"Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir\" şeklindeki düzenlemesi; CMUK'un 310/1. maddesi, \"Mahkemenin verdiği kararın tebliği, verildiği tarihten başlayarak bir hafta içinde yapılır\" şeklindeki düzenlemesi; 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yoluyla 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2020/43 E. , 2020/1094 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddi

Yerel mahkemece sanık hakkında 22.08.2019 tarihli ek karar ile hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27/11/2010 tarihli, 2011/274-300 Esas ve Karar; 06/12/2008 tarihli, 144-234 Esas ve Karar; 23/09/1974 tarihli, 224-408 Esas ve Karar; 16/04/1973 tarihli, 213-345 Esas ve Karar sayılı kararları ile 5271 sayılı CMK"nin 42/1. maddesinde yer alan “Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, sanık tarafından verilen dilekçenin eski hale getirme ve temyiz talebi niteliğinde bulunduğu, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin Yargıtayın ilgili dairesi olduğu, bu nedenle mahkemenin 22/08/2019 tarihli ek kararının yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın 19/08/2019 tarihli eski hale getirme, temyiz ve infazın durdurulmasına ilişkin dilekçesinde, yokluğunda verilen kararın kendisine tebliğ edilmediğini ve bu nedenle kararı temyiz edemediğini belirttiği,
Sanık ...’nin yokluğunda verilen hükümlerin, dosyada bilinen en son adresine 06.06.2016 tebliğe çıkarıldığı ve anılan adreste aynı konutta oturan ehil ve reşit (UYAP’tan alınan nüfus kayıt örneğine göre) kardeşi ....’ye usulünce tebliğ edildiği, bu nedenle yapılan tebligatın temyiz süresini başlattığı, sanığın hükmü, CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 19.08.2019 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla; eski hale getirme konusundaki iddiası yerinde görülmeyen sanık ...’nin eski hale getirme istemi ile yasal süreden sonraki temyiz isteminin, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince REDDİNE, 21/01/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.