Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/12186 Esas 2016/8626 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12186
Karar No: 2016/8626

Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/12186 Esas 2016/8626 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir vergi usul kanununa muhalefet davasında, sahte fatura düzenlemek ve kullanmak suçundaki maddi konunun fatura olduğu belirtilerek, faturaların 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesi gerektiği ifade edildi. 2005 yılına ait iddia edilen faturaların dosya içinde bulunamdığından, dosyaya konulacak sayıda fatura aslı ile incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarının tespit edilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği vurgulandı. Mahkumiyet kararının eksik kovuşturma ile verildiği ve uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, kasten işlenmiş suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan TCK'nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi iptal kararı ile yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek hüküm bozuldu. Kanun maddeleri olarak, suça konu fatura belgesinin zorunlu bilgileri taşımaması halinde vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılacağı 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 227. maddesinin 3. fıkrası ve faturaların zorunlu bilgileri içermesi gerektiği 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi gösterildi.

11. Ceza Dairesi 2016/12186 E. , 2016/8626 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

2015 yılında vergi suçlarının temyiz incelemesini yapan Yargıtay 19. Ceza Dairesince benimsenip Dairemizce de devam ettirilen uygulamaya göre; sahte fatura düzenlemek ve kullanmak suçunda suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanununun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, 2005 takvim yılında düzenlendiği iddia olunan faturaların dosya içine konulmadığının anlaşılması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; suça konu fatura asıllarından kanaat oluşturacak sayıda temin edilip dosya arasına konulması, incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik kovuşturma ile yetinilerek mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre ise; uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, kasten işlenmiş suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.