Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/6098 Esas 2016/6570 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/6098
Karar No: 2016/6570
Karar Tarihi: 22.06.2016

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/6098 Esas 2016/6570 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davasında, mahkeme sanığın birden fazla kişiye farklı zamanlarda kazanç elde etmek için ödünç para verdiğini sübuta erdiği ve yüklenen zincirleme tefecilik suçunun tüm unsurlarıyla oluştuğu gözetilmeden beraat kararı verdi. Ancak kanunun açık hükmüne göre tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla sadece başkasına ödünç para verilmesinin yeterli olduğu ve birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmadığı belirtildi. Dolayısıyla, mahkeme kararı kanuna aykırı bulundu ve BOZULDU. Kanun maddesi: TCK 241.

5. Ceza Dairesi 2014/6098 E. , 2016/6570 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması karşısında; soruşturma aşamasında alınan tanık beyanları, icra takip dosyası, vergi inceleme raporu, kolluk araştırması ile aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında önemli miktarlardaki paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına aykırı bulunması hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın birden fazla kişiye farklı zamanlarda kazanç elde etmek için ödünç para verdiğinin sübuta erdiği ve yüklenen zincirleme tefecilik suçunun tüm unsurlarıyla oluştuğu gözetilmeden dosya kapsamı, oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.