MAHKEMESİ


Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairesince verilen hüküm temyiz edilmekle; dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Ceza muhakemesinin amacının hukuken geçerli kanıtlarla hiçbir duraksamaya yer vermeden maddi gerçeğin ortaya çıkarılması olması ve temyiz kanun yolundaki hukuki denetimin maddi gerçeğin tespitinde muhakeme ve mantık kurallarına, bilimsel gerçeklik ve bulgulara uyulup uyulmadığını da kapsadığı gözetilerek,
1) İİK’nın 331/1 maddesine aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
Şikayetçi vekilinin 16/05/2016 havale tarihli şikayet dilekçesinde, borçlu şirketin ... A.Ş.’ne devredilmesi nedeniyle değil, alacaklısını zarara uğratmak maksadıyla sanığa yediemin olarak bırakılan menkul malların kaçırılmış olması nedeniyle şikayette bulunduğunun anlaşılması karşısında,
Sanığa yediemin olarak teslim edilen menkul malların muhafazası için gidildiğinde mahallinde bulunamaması, İİK’nın 331/1. maddesinde düzenlenen “alacaklısından mal kaçırmak kastıyle mevcudunu eksiltmek” suçunu oluşturmadığı, 5237 sayılı TCK’nın 289/1. maddesinde düzenlenen “muhafaza görevini kötüye kullanma” suçunu oluşturacağı, bu nedenle sanığın isnat edilen suçtan beraati yerine yazılı şekilde şikayet hakkının düşürülmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, şikayetçi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5271 sayılı CMK"nın 302/2. maddesi gereğince tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 303. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından “...şikayet hakkının düşürülmesine” ibaresi çıkartılarak yerine “...sanığın beraatine” ibaresi eklenmek suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2) İİK’nın 332 ve 333/a maddelerine aykırılık suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan incelemede ise;
Temyiz incelemesine konu edilen suçun 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 332. maddesi kapsamında kalan ve kanunda üst sınırı altı aya kadar hapis cezasını öngören, “Aczine kendi fiiliyle sebebiyet veren veya vaziyetinin fenalığını bilerek ağırlaştırma" ve 333/a maddesi kapsamında kalan ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar hapis cezasını öngören, “ticari işletme yöneticisinin alacaklıları zarara sokmak kastı ile borcu ödememesi" suçlarını oluşturduğu gözetildiğinde;
5271 sayılı CMK"nun 286/2-d maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adli para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı cihetle, yapılan temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nun 298/1. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, REDDİNE, 15/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.