MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun bilinen adreste tebligatı düzenleyen 10. maddesinin 1. fıkrasına göre tebligat, muhatabın bilinen en son adresinde yapılır. 6099 sayılı Kanun"un 3. maddesi ile eklenen aynı maddenin 2. fıkrasına göre ise bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır.
Somut olayda, yokluğunda verilen kararın sanığın 13.02.2004 tarihinde alınan beyanı sırasında bildirdiği adresi olan ""..."" adresi yerine “...” adresine tebliği üzerine no:21 olmadığı ve tanınmadığı şerhi ile iadesi üzerine yine aynı yanlış adrese Tebligat kanununun 35. maddesine göre usulsüz olarak 17.05.2004 tarihinde tebligat yapıldığı, bu itibarla yapılan tebligat işleminin geçersiz olduğu ve 01.04.2004 tarihli karardan sonra verilen tüm kararlarda yok hükmünde kabul edilip sanığın 09.04.2015 tarihli temyiz dilekçesinin 01.04.2004 tarihli ilk karara yönelik temyiz istemi olduğu belirlenerek yapılan incelemede,
Sanığın eylemine uyan ve lehine olan 765 sayılı TCK"nın 493/1, 522, 102/3. maddelerinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 102/3. maddesinde öngörülen 10 yılllık asli dava zamanaşımının, karar tarihi olan 01.04.2004 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE 25/09/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.