Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/32 Esas 2017/1235 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/32
Karar No: 2017/1235
Karar Tarihi: 28.03.2017

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/32 Esas 2017/1235 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkum olduğu ve daha sonra kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçlamasıyla ayrıntılı bir soruşturma yürütülen bir kişinin ifadesine dayanarak suçlu bulunduğu ancak kesin ve yeterli delil olmadığı için bu kararın bozulduğu ve temyiz edilerek Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na gönderildiği belirtiliyor. Daire, 5271 sayılı CMK'nın 307. maddesinin 3. fıkrası ile 5320 sayılı Kanun'un geçici 10. maddesinin 3. fıkrası uyarınca kararı iade ediyor.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 307. maddesi: \"Beraat veya hükümlülüğe ilişkin istinaf veya temyiz istemi üzerine yapılan yargılama sonunda verilen hükümlere karşı, kanunun ayrı bir hüküm öngörmesi halinde bu hükümler kesindir.\"
- 5320 sayılı Kanun'un geçici 10. maddesi: \"Bu Kanunla yapılan değişiklikler, yürürlüğe girdiği tarihte kanun hükmünde olan dava ve işlemlere uygulanmaz.\"

10. Ceza Dairesi 2017/32 E. , 2017/1235 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın Konya 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 15.04.2015 tarihli 2014/466 esas ve 2015/156 sayılı kararı ile uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyetine karar verildiği, bu kararın Dairemizin 07/10/2015 tarih ve 2015/3849 esas, 2015/32450 sayılı kararı ile sanığın kendisinde herhangi bir uyuşturucu ya da uyarıcı madde ele geçmeyen sanığın savunmasının aksine, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan soruşturması ayrılan şüpheli ..."te ele geçen uyuşturucu maddeyle ilgisi olduğuna ilişkin, bu kişinin soyut beyanı dışında kuşkuyu aşan kesin ve yeterli delil bulunmadığı gözetilmeden sanık hakkında beraat yerine mahkûmiyet hükmü verilmesi gerekçesiyle bozulduğu, Konya 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nce 29.02.2016 tarihli 2015/391 esas ve 2016/94 sayılı karar ile Dairemizin bozma kararına direnildiği, bozma üzerine yapılan yargılama sonucu verilen 29.02.2016 tarihli hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilerek dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderildiği, 02.12.2016 tarihli 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 36. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 307. maddesi uyarınca, Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından 07.12.2016 tarihli 2016/909 esas, 2016/1128 sayılı karar ile dosya Dairemize gönderildiğinden, direnme kararı üzerine verilen hükmün Dairemizce incelenmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmakla, yapılan incelemede;
1- Dairemizin 07/10/2015 tarih ve 2015/3849 esas, 2015/32450 sayılı kararında usul ve yasaya aykırılık olmadığı anlaşıldığından; Konya 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nce 29.02.2016 tarihli 2015/391 esas ve 2016/94 karar sayılı direnme kararının yerinde görülmediğine,
2- 5271 sayılı CMK"nın 307. maddesinin 3. fıkrası ile 5320 sayılı Kanun"un geçici 10. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, direnme kararının incelenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE,
28.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.