MAHKEMESİ : Van 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/03/2013
NUMARASI : 2011/219-2013/101

Davacılar M.. C.. vd vekili Avukat D. A.. tarafından, davalı V.. H.. aleyhine 29/03/2011 gününde verilen dilekçe ile haksız el koyma nedeni ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 05/03/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor İle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız el koyma nedenine dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istem kısmen kabul edilmiş, hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, kendisine ait küçükbaş hayvanlara kaçakçılık iddiası ile kolluk güçlerince el konulduğunu ve yapılan ceza yargılaması sonucunda üzerlerine atılı suçtan beraatlerine ve yedieminde bulunan hayvanların kendilerine iadesine karar verildiğini, buna rağmen iadenin gerçekleşmediğini ileri sürerek uğradıkları maddi zararın ödetilmesi isteminde bulunmuşlardır.
Davalı, öncelikle davanın zamanaşımı ve husumet nedeni ile reddi gerektiğini, hayvanlara el konulmasında davacıların ağır kusuru olduğunu, tazminat isteminin yersiz olup esas yönden de davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, hayvanların iade edilememesi nedeni ile hesaplanan zarar tutarından davacıların bölüşük kusurundan dolayı indirim yapılarak istemin bir bölümünün ödetilmesine karar verilmiştir.
Dosya arasındaki bilgi ve belgelerden, davacılara ait 1045 adet küçükbaş hayvana kaçak oldukları iddiası ile 02/06/1997 tarihinde kolluk güçlerince el konulduğu, 03/06/1997 günü yediemin A. Y.."a teslim edildiği anlaşılmaktadır. Şemdinli Asliye Ceza Mahkemesi"nin 1997/51 Esas, 1999/61 Karar sayılı dosyasında sanık davacıların delil yetersizliğinden beraatlerine ve yedieminde bulunan hayvanların sanığa iadesine karar verildiği, kararın 10/04/2001 günü kesinleştiği anlaşılmıştır. Bu durumda, mahkemece el konulan hayvanların sahibine fiilen teslim edilip edilmediği, teslim konusunda davacıların müracaatının bulunup bulunmadığı hususlarının yedieminin mahkeme huzurunda dinlenerek usulünce araştırılması gerekmektedir. Söz konusu küçükbaş hayvanlar davacılara teslim edilmemiş ise hayvanların el koyma tarihindeki değerleri belirlenerek davacıların zararı hesaplanmalı, bu tutar üzerinden davacıların denetim sırasında ve sonrasında el konulan hayvanlara ait menşe şehadetnamesini ibraz edememeleri, beraat ve iade kararının 10/04/2001 tarihinde kesinleşmesine rağmen aradan uzunca bir zaman geçtikten sonra 29/03/2011 tarihinde eldeki bu davayı açmaları gibi durumlar birlikte değerlendirildiğinde, zararın artmasında davacıların müterafık (bölüşük) kusuru bulunduğu açık olduğundan hükmedilecek tazminat miktarından 6098 sayılı TBK 50, 51 ve 52 (818 sayılı BK 42, 43 ve 44 ) maddeleri gereğince uygun miktarda indirim yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru olmamış ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 05/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.