Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/16862 Esas 2018/9053 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalı idaresindeki aracın müvekkillerinin yaya annelerine çarptığını ve ölümüne neden olduğunu belirterek, her bir davacı için 6.000,00"er TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, her bir davacı için ayrı ayrı 3.500,00"er TL manevi tazminatın olay tarihi 22/06/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına; 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 109/2. maddesi gereğince geçerli olan uzamış ceza zamanaşımı süresi içinde dava açıldığından, davaya konu talep için zamanaşımının sözkonusu olmamasına; manevi tazminatın takdirinde TBK"nun 56. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre; davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz
itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 537,56 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 15/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.