Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Dava tarihi : 06.06.2014 Hüküm : 4.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Bozma ilamına uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin ve davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Davacının tutuklandığı tarih dikkate alındığında, 466 sayılı Kanuna tabi olmasına karşın, mahkemece davanın 5271 sayılı CMK hükümlerine göre değerlendirilmesi,
2- Davacının 25/02/2005 – 15/09/2005 tarihleri arasında 202 gün süre ile tutuklu kaldığı dikkate alınmadan, tutukluluk süresinin 227 gün olarak belirlenmesi,
3- Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda az manevi tazminata hükmolunması,
4- Kendisini vekil ile temsil ettiren davacı lehine hükmolunacak vekalet ücreti miktarının karar tarihinde yürürlükte bulunan 694 sayılı KHK ile 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesine eklenen 9. fıkradaki düzenlemeye göre belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekili ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.