Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/20180 Esas 2015/4820 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Adana 2. Aile Mahkemesi
TARİHİ :19.06.2014
NUMARASI :Esas no:2014/75 Karar no:2014/500


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından, lehine hükmedilen yoksulluk nafakasının miktarı, manevi tazminat talebi ile ziynet ve çeyiz eşyasına ilişkin taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Dinlenen davacı tanıkları, davacının evden ayrılırken çeyiz eşyalarını almadığını ifade etmişlerdir. Davalı aksi yönde bir delil gösterememiştir. Bu durumda davacının çeyiz eşyalarının, davalının evinde ve zilyetliğinde kaldığı kabul edilmelidir. Öyleyse 4850 TL tutarındaki dava dilekçesinde sayılan çeyiz eşyalarına ilişkin talebin kabulüne karar verilmesi gerekirken, yetersiz gerekçe ile isteğin reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 18.03.2015 (Çrş.)