Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Doğanşehir Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 30/10/2014
NUMARASI : 2013/225-2014/235

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, taşınmazın kamulaştırma bedelinin tespiti ve idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-2942 Sayılı Yasanın 4650 Sayılı Yasa ile değişik 11. maddesinin 1. fıkrasının (f) bendi uyarınca, bilirkişi kurulu arazi niteliğindeki taşınmazın, kamulaştırma tarihindeki mevki ve şartlarına göre ve olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelirini esas tutarak, bedelin tespitinde etkili olacak bütün nitelik ve unsurlar ile her unsurun ayrı ayrı değerini belirtmek suretiyle ayrıca ilgililerin de beyanını dikkate alarak düzenleyeceği gerekçeli bir değerlendirme raporunda değerini tespit etmelidir. Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamalarında ise, özel ve dikkate alınması gereken haklı bir neden bulunmadıkça tarım arazilerinin olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelir üzerinden bilimsel yöntemle yapılacak değerlendirmede münavebeye alınacak ürünler için aynı Yasanın 4650 sayılı Yasa ile değişik 15. maddesinin son fıkrası uyarınca, kamulaştırma belgelerinin mahkemeye verildiği gün itibarıyla dekar başına elde edilecek ortalama verimine, üretim giderine ve toptan satış fiyatına ilişkin olarak ciddi istatistiki bilgilere dayalı olduğu bilinen o yerdeki gıda, tarım ve hayvancılık müdürlüğü verilerinin esas alınması aranmaktadır.
Bu sebeple, geri çevirme sonrası dosyaya getirtilen Doğanşehir Gıda, Tarım ve Hayvancılık İlçe Müdürlüğü"nün veri cetveline göre; bilirkişi heyeti tarafından değerlendirmeye alınan elmanın değerlendirme tarihi olan 2013 yılı itibarıyla sulu şartlarda dekar başına ortalama verimi 3250 kg, fiyatı 0,875 TL üretim gideri 592 TL olduğu halde, mahkemece verimi 1320 kg, fiyat 1,05 TL, üretim gideri 594 TL olarak kabul eden raporun hükme esas alınması,



2-Dosya içerisinde bulunan kıymet takdir komisyonu raporuna göre taşınmazın üzerinde bulunan muhdesatın enkazı mal sahibine bırakılmıştır. Ancak taşınmaz maliki enkazı almaya zorlanamaz. Takdir komisyonu, enkazın mal sahibine ait olduğunu belirtmiş, mal sahibi de buna itiraz etmemiş ve dava konusu yapmamış ise enkaz değeri tespit edilerek bu bedelin kamulaştırma bedelinden düşülmesi gerekir. Böyle bir durum yoksa enkaz, belirlenen bedelden düşülemez. Mahkemece davalıların enkazı almayı kabul edip etmedikleri araştırılarak almış olmaları halinde dava konusu taşınmaz üzerindeki ağaçların enkaz bedelinin tespit edilen kamulaştırma bedelinden indirilmesi gerekirken, enkaz bedelini düşülmeden hesaplama yapan bilirkişi raporuna göre karar verilmesi,
3-Davalı lehine hükmedilen vekalet ücreti ile ilgili hüküm fıkrasında “davalı kurum” yazılarak çelişkiye neden olunması,
4-Dava konusu taşınmazın tapu kaydında yer alan “ korunması gerekli kültür varlığıdır” şerhinin halen devam edip etmediği araştırılarak devam ettiğinin tespiti halinde, şerh nedeniyle dava konusu taşınmazın değerinde meydana gelecek kaçınılmaz değer kaybı ile ilgili bilirkişi heyetinden ek rapor alınması gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davalı tarafa iadesine, 10.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.