Kasten öldürmek - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/1393 Esas 2015/2290 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1393
Karar No: 2015/2290
Karar Tarihi: 14.04.2015

Kasten öldürmek - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/1393 Esas 2015/2290 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kasten öldürmek suçundan Uşak 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nde yargılanmıştır. Deliller incelenerek suçun sübutu kabul edilmiş ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebepler dikkate alınarak ceza verilmiştir. Sanığın temyiz itirazları reddedilmiş ve kararda düzeltmeye gidilerek hüküm onanmıştır. Hükümde, kazanılmış hak yönünden 5271 sayılı CMK'nın 307/4. maddesi uyarınca hüküm verildiği, hak yoksunluğuna ilişkin TCK'nun 53. maddesinin uygulanması sırasında c bendindeki hak yoksunluklarına yer verilmediği belirtilmiştir. Karar, 14 Nisan 2015 tarihinde oybirliği ile verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu
- 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi

1. Ceza Dairesi 2015/1393 E. , 2015/2290 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2014/78084
MAHKEMESİ : Uşak 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 17/01/2014, 2013/243 (E) ve 2014/11 (K)
SUÇ : Kasten öldürmek
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik incelemeye, sübuta, suç vasfına, vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,Ceza miktarı bakımından kazanılmış hak yönünden, 5320 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK.nun 326/son maddesi yerine, 5271 sayılı CMK.nun 307/4. maddesine yer verilmesi ve hak yoksunluğuna ilişkin TCK’nun 53. maddesinin uygulanması sırasında maddenin 1. fıkrasının c bendindeki hak yoksunluklarına yer verilmemesi yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 10. paragrafında yer alan "5271 sayılı CMK.nun 307/4. maddesi” ibaresinin ”1412 sayılı CMUK.nun 326/son maddesi”;TCK"nun 53. maddesinin uygulandığı bölümün ise "sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,c,d,e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, c bendindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle CMUK.nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 14/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.