Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava dilekçesinde, davaya konu sayılı parselde kayıtlı bulunan 522,88 m2"lik arsa üzerinnde 9 mesken ve bir dükkan ile bir ekmek fabrikası bulunan gayrimenkule müvekkilleri ile birlikte davalıların kat maliki olduğunu, kat mülkiyeti kapsamında bir ekmek fabrikası ile bir dükkan ve dört dairenin müvekkilerine ait iken geriye kalan 5 dairenin de diğer davalılara ait olduğunu, söz konusu yapının ilinde meydana gelen 7.2 ve 5.6 şiddetindeki depremler sonucu ağır hasar aldığını ve tarafından söz konusu binada yapılan inceleme sonucu binanın yıkılmasına karar verildiği, davalılarla uzlaşma sağlamak üzere yevmiye sayılı ihtarı çekilerek taraflara uzlaşma için süre verildiğini; ancak her hangi bir sonuç alınamadığını, müvekkilerinin mağdur olduğunu, bu nedenle parselde kayıtlı bulunan 522,88 m2"lik arsa üzerinde 9 mesken ve bir dükkan ile bir ekmek fabrikası bulunan yapının, davalıların binanın inşasına yanaşmaması nedeni ile KMK"nın 47. maddesi gereği davalılara ait mülkiyetlerin müvekkilerine devredilmesine, mahkemenin aksi kanaati halinde söz konusu yapının aynı proje üzerinden inşası için müvekkilerinin yetkilendirilmesine ve yapılacak masraf ve giderlerinin davalılarca hisseleri oranında ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece somut olayda, KMK"nın 47/2 maddesinde öngörüldüğü şekilde, bağımsız bölümlerden birinin veya birkaçının harap olması durumu değil; ana yapının tümünün harap olması ve yıkılması söz konusu olduğundan, davacının talebini karşılayan ikinci fıkra uyarınca işlem yapılamayacağı, 2. talep değerlendirildiğinde ise KMK"nın 48/son maddesinde aynen "Tümü harabolan anayapının arsasında malik veya ortak malikler tarafından yine kat mülkiyeti esasına göre yeni bir yapı yapılmak istenirse, kat irtifakı ve kat mülkiyeti kurulmasına dair hükümler uygulanır." denilmiş olup, bu maddeye göre ve KMK"nın 12. maddesi de dikkate alındığında, yeni bir yapı yapılmak isteniyorsa bu konuda malikler arasında bir anlaşma sağlanmasının gerekeceği, yeni bir yapı yapılmasının mahkeme hükmü ile mümkün olmayacağı kanaatine varılmış ve tüm bu sebeplerle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece 05/02/2015 tarihli ek karar ile davacılar vekilinin temyiz talebinin, süresi geçtikten sonra yapıldığından reddine karar verilmiş, davacılar vekili tarafından bu ek karar da temyiz edilmiştir.
Temyizin, kanuni süre geçtikten sonra yapıldığı mahkemece saptanmıştır.
Bu nedenle temyiz isteminin reddi ile kanuna uygun bulunan red kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının davacılara yükletilmesine 27/09/2017 günü oy birliğiyle karar verildi.