Taraflar arasında görülen davada sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 21.242 TL"nin altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanunla değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili 21.758 kg ağırlığındaki eşyanın davalı antreposuna indirildiğini, depolamanın standart fiyatlandırma ile yapılacağının düşünüldüğünü, davalı antrepo işleticisi tarafından müvekkilinden 25.000,00.-TL bedel talep edilmesi üzerine ödendiğini, ödeme yapmadan önce ihtarname ile 15.000 TL"lik kısmının iade edilmesi gerektiğinin ihtar edildiğini, davalı tarafından müvekkiline ihtarname ile borcun 32.138,37.-TL olduğunu ve müvekkilinin 7.138,37.-TL daha borcu olduğunun bildirildiğini, gönderilen bu ihtarnameye ve eki faturaya itiraz edildiğini, yapılan icra takibine de itiraz edildiğini ileri sürerek 15.000,00.-TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili 21.758 kg eşyayı müvekkili şirket antreposuna boşaltıldığını, eşyanın giriş ve çıkış tarih aralığında toplamda 10.621,05 EURO ( 32.138,37.-TL ) ardiye ücret alacağı olduğunu ve müvekkilinin davacı yandan hiçbir zaman 25.000,00.-TL talep etmediğini, davacı tebliğ edilen doğmuş antrepo ücreti faturasının 25.000,00.-TL"lik tutarını 07/03/2014 tarihinde banka aracılığıyla ödendiğini, noter aracılığıyla ödediği bedelin 15.000 TL"sinin iadesini istediğini, davacının haksız ve mesnetsiz bu taleplerinin noter aracılığıyla kalan 7.512,12.-TL borcun da ödenmesini ihtar ettiklerini, bunun üzerine davacının 15.000 TL bedelli satın alma fiyat farkı faturası düzenleyerek müvekkili şirkete gönderdiğini, yine bu ihtara karşı olarak itiraz edildiğini, 7.138,37.-TL bedelli antrepo ücreti alacağının davacıya tebliğ edildiğini, antrepo ücretlerinin piyasa rayiçlerine göre rekabet ortamına göre belirlendiğini, eşyanın antrepoya teslimi ile ardiye tarifesinin kabul edilmiş sayılacağını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre antrepo ücretlerini her işletmenin kendisinin belirlemesinin olağan olduğu, alınan bilirkişi raporuna göre de belirlenen antrepo ücretinin fahiş olmadığının belirtildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava; fazla ödenen antrepo ücretinin istirdadı istemine ilişkindir. Taraflar arasında, davacının malını antrepoya teslim ettiği, tarafların antrepo ücretini kararlaştırmadıkları, davacının malı teslim alırken ilk kez antrepo ücretinin tartışıldığı, davacının ücreti fahiş bularak ihtirazi kayıtla ödeme yaptığı, davalının antrepo ücretlerini ilan etmediği hususlarında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Mahkemece alınan bilirkişi raporunda da malın bırakıldığı depo, kaldığı süre ve emsal fiyatlar gözetildiğinde antrepo ücretinin 21.089,00TL, davalı tarafından fazla tahsil edilen ücretin ise 3.911,00 TL olduğu belirlenmiş olmasına rağmen, emsal ücretler ile davalının tahsil ettiği ücret arasında fahiş fark bulunmadığı gerekçesiyle mahkemece davanın reddine karar verilmesi doğru görülmediği gibi, davacı tarafın rapora karşı ileri sürdüğü itirazlar da gözetilerek gerekirse ek rapor alınmak suretiyle hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamış kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 24.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.