MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Sanık ... hakkında TCK"nın 155/2, 52/2-4, 53/1-3 maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanık ... hakkında TCK’nın 165/1, 62, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet


Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanık ...’in mahkumiyetine ilişkin hüküm ile suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan sanık ...’in mahkumiyetine ilişkin hüküm sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında iddianame ile suç uydurma suçundan kamu davası açılmış olmasına rağmen, bu hususta bir hüküm kurulmamış ise de; bu eksikliğin zamanaşımı süresi içerisinde tamamlanması mümkün görülmüştür.
Sanık ...’in, sevk ve idaresindeki kamyona katılan şirketten on bir ton şekeri yükleyerek Elazığ, Diyarbakır, Batman ve Van illerinde bulunan şirketlere teslim etmek üzere yola çıktığı ancak yükü sanık ...’in deposuna indirdiği ve kamyonun içerisindeki yükle birlikte çalındığı konusunda emniyete ihbarda bulunduğu, bu suretle sanık ...’in hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu, sanık ...’in ise suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunu işlediklerinin iddia edildiği olayda; sanık beyanları, katılan ifadesi, tutanaklar ile tüm dosya kapsamına göre sanıkların mahkumiyetlerine yönelik kabulde isabetsizlik görülmemiştir.
Adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi hususu, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 23/01/2018 karar tarihli 2015/962 esas ve 2018/16 karar numaralı ilamında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesindeki düzenlemeye aykırı olmaması ve 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesinde 18/06/2014 tarihinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesinin mümkün olması nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafilerinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Mahkeme masrafı olarak yapılan toplam 26.50 TL yargılama giderinden sanıkların payına düşen 13.25 TL’nin 6183 sayılı Kanun"un 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesi yerine sanıklardan tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, fakat, bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun"un 322.maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yargılama giderleri ile ilgili bölümde yer alan ""sanıklardan alınarak hazineye irad kaydına"" ibaresinin çıkarılarak, yerine ""yargılama giderinin, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.