MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3. Tüketici Mahkemesi’nce verilen 16/10/2015 tarih ve 2014/1774-2015/662 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ..." dan davalı Şirkete ait uçakla Türkiye"ye döndüğünü, bu yolculuk sırasında 11 kg bagajın kaybolduğunu, bugüne kadar maddi ve manevi sorumluluk çerçevesinde hiç bir dönüş yapılmadığını, davalı şirketin kaybolan bagajından Montreal Konvansiyonu"nun 22. maddesine göre sorumlu bulunduğunu, 1000 özel çekme hakkının (SDR) dava tarihi itibarıyla karşılığının 3.246,00 TL olduğunu, ..."da geçirdiği zamanlarda kızı ve eşiyle birlikte çekildiği özel fotoğraflarının da bulunduğunu ve bu sebeple de maddi zararın 1,5 katı oranında da 4.800,00-TL manevi tazminata hükmedilmesi gerektiğini ileri sürerek 3.246,00 TL maddi tazminat ile 4.800,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili ticaret mahkemelerinin görevli olduğunu, davalı müvekkilinin ikametgahına bağlı olarak yetki yönünden davanın ... ... Ticaret Mahkemelerinde görülmesi gerektiğini, dava dilekçesinin usulüne uygun olarak tebliğ edilmediğini, davacının ilgili kanuni düzenleme uyarınca gerekli başvuruyu süresi içinde yapmadığını, müvekkili şirketin davacının kayıp olan bagajına ilişkin sorumluluğunun Montreal Konvansiyonu hükümleri gereği, sınırlandırıldığını, bu nedenle davacı yanın iddia ve taleplerinin reddi gerektiğini, ilgili konvansiyon hükümleri çerçevesinde davacının bagajının içinde bulunduğu iddia edilen eşyalara ilişkin hiç bir ispat vesikası sunulmadığını müvekkili şirketin davacı tarafın kayıp bagajına karşı sorumluluğunu, takdiren davacının bagajının fiili ağırlığının 11 kg X 17 SDR üzerinden hesapladığını, davacının manevi tazminat talebinin de haksız ve mesnetsiz olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davacı tarafça daha fazla bir zararın bulunduğu ispat edilmediği, davalı şirketin Montreal Konvansiyonu gereğince sorumluluğunun en az 11X17 karşılığı SDR ile sınırlı olduğu, karar tarihinde Merkez Bankası verilerine göre 1 SDR"nin 4,0938 Türk Lirası olduğu gerekçesiyle 11x17SDR= 765,54 TL maddi tazminatın davalı şirketten tahsiline, davacının şahsi haklarının saldırıya uğradığı ve zedelendiği hususunun ispat edilmediği gerekçesiyle manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz eden davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, 24.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.