Taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11491 Esas 2021/2857 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11491
Karar No: 2021/2857
Karar Tarihi: 22.03.2021

Taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11491 Esas 2021/2857 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık sürücü, bölünmemiş çift yönlü karayolunda seyir halindeyken önde kendisine dönük ters park yapan aracın içindeki bir kişiye çarpması sonucu basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralama suçundan yargılandı. Ancak, yaya geçidi, ışıklı işaret veya yetkili kişinin bulunmadığı yolda güvenli geçiş kurallarına riayet etmeyen ve doğrudan yol şeridine inip yolu kontrol etmeden ve yaklaşan aracın hız ve mesafesine dikkat etmeden yolun karşı istikametine geçiş yapan kişinin, olayın meydana gelmesinde asli ve tam kusurlu olduğu anlaşıldı. Bu nedenle, sanığın taksirinin bulunmaması nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 223/2-c. maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak ise, sanığın yüklenen suç açısından taksirinin bulunmaması nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 223/2-c. maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerektiği vurgulandı.

12. Ceza Dairesi 2019/11491 E. , 2021/2857 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma
Hüküm : CMK"nın 223/2-a maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sanığın cezalandırılması gerektiğine ve bilirkişi raporunun gerçeği yansıtmadığına ilişkin kararın bozulması yönündeki temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık sürücünün sevk ve idaresindeki kamyon ile meskun mahal içinde, gündüz vakti bölünmemiş çift yönlü karayolunda seyir halindeyken, ön kısmı kendisine dönük ters park yapmış aracın içerisinde sağ koltukta oturan katılan ..."ın, yaya geçidi, ışıklı işaret veya yetkili kişinin bulunmadığı yolda güvenli geçiş kurallarına riayet etmeyerek doğrudan yol şeridine inip yolu kontrol etmeden ve yaklaşan aracın hız ve mesafesine dikkat etmeden yolun karşı istikametine geçiş yaptığı sırada, sol koluna aracının sağ ayna kısmı ile çarpması sonucu katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda, katılan ..."ın istikametine göre sol tarafından yaklaşan araca ilk geçiş hakkını vermeyerek 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 58.ve 68/b. maddeleri ile Karayolları Trafik Yönetmeliğinin 138. maddesinin (a) ve (b) bentlerini ihlal etmek suretiyle olayın meydana gelmesinde asli ve tam kusurlu olduğu anlaşılmakla;
Yüklenen suç açısından sanığın, taksirinin bulunmaması nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c. maddesi gereğince beraatine karar verilmesi gerekirken, yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olduğundan bahisle sanık hakkında aynı kanunun 223/2-a. maddesi gereğince beraat hükmü kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. paragrafında yer alan, "Yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olması nedeni ile CMK"nın 223/2-a. maddesi gereğince BERAATİNE," cümlesinin hükümden çıkartılarak, yerine “Sanığın, yüklenen suç açısından taksirinin bulunmaması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c.maddesi uyarınca BERAATİNE,” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.