Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/2447 Esas 2020/7791 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : 8. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz olunan karar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362. maddesi uyarınca, kesin nitelikte olması nedeniyle, temyiz isteminin Bölge Adliye Mahkemesince reddine ilişkindir.
Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre, dava tarihi itibariyle davalı işyerinde çalışması bulunmadığı anlaşılan işçinin açtığı davada; İlk Derece Mahkemesince verilen karara karşı sadece davalı taraf istinaf kanun yoluna başvurmuş olup Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bu başvuru üzerine Hukuk Muhakemeleri Kanunu 353/1-b 2 maddesi gereğince kaldırılan İlk Derece Mahkemesi kararında hüküm altına alınan ve Bölge Adliye Mahkemesince reddedilmek ile davacı yönünden temyize konu edilen miktar 5.512,91 TL olup, Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi itibari ile 72.070,00 TL olan kesinlik sınırı kapsamında kaldığı anlaşılmakla; kararın kesin olduğu gerekçesiyle temyiz isteminin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362. Maddesine uygun olduğundan bu karara yönelik temyiz isteminin reddi ile 21.02.2020 TARİHLİ EK KARARIN ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin ilgiliye yükletilmesine, 25.06.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.