Danıştay 9. Daire 1994/1032 Esas 1994/5048 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1994/1032
Karar No: 1994/5048

Temyiz İsteminde Bulunan : …
Vekili : …
Karşı Taraf : Manisa Belediye Başkanlığı-MANİSA
Vekili : …

İstemin Özeti : Yükümlü Anonim Şirketin, … gazetesi ile birlikte ilanı dağıttığının tespit edildiği gerekçesiyle tarh olunan kaçakçılık cezalı ilan ve reklam vergisinin kaldırılması istemiyle açılan davayı; … Gazetesi içine konulmak suretiyle dağıtılan ilanın reklam amacıyla yapıldığı konusunda ihtilaf bulunmadığı, dava konusu ilanların, amacı ve kapsamı yönünden elden veya başka bir şekilde dağıtılması ile gazeteler arasına konulmak suretiyle dağıtılması arasında bir fark bulunmadığı, 14. maddenin 2. fıkrasındaki istisnanın gazete sayfalarında basılması koşuluna bağlı olduğu, bu durumda ilan ve reklam vergisi tarhının kanuna uygun olduğu ancak en üst tarife ilan başına … lira iken, … lira esas alınarak hesaplama yapılmasında isabet bulunmadığı gerekçesiyle kısmen kabul ederek tarhiyatı tadilen onayan … Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararının; 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununu 14/2. maddesine göre sözkonusu ilanın ilan ve reklam vergisinden müstesna olduğu, bu ilanın son yıllarda gelişen ve "insert"tabir edilen ilan olduğu ve gazetelerin ilan tarifelerinde yer aldığı iddialarıyla bozulması isteminden ibarettir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Savcı …'ün Düşüncesi : Uyuşmazlık, … Gazetesi ile birlikte 4385 adet el ilanı dağıtıldığı gerekçesiyle salınan kaçakçılık cezalı İlan ve Reklam Vergisine karşı açılan davayı reddeden Vergi Mahkemesi kararının, yükümlü şirket tarafından bozulması isteminden doğmuştur.
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 14.maddesinin 2.fıkrasında her türlü gazete, dergi ve kitaplarda yapılan ilan ve reklamlardan vergi alınmayacağı hükme bağlanmıştır.
Uyuşmazlığın çözümü ise, … Gazetesi ile birlikte verilen reklamın gazete ilavesi mi yoksa el ilanı mı olduğu hususunun çözümüne ilişkin bulunmaktadır.
Ülkemizde, reklamcılık sektöründe meydana gelen teknolojik gelişmeler reklamların şekil ve boyutlarında değişikliklere ve bunun sonucu olarak da sözlük anlamı gazete ilavesi olan insert şeklindeki reklam türlerinin doğmasına neden olmuştur.
Nitekim, dosyada mevcut, Basın İlan Kurumu yazısından İnsert'lerin bir reklam uygulaması olarak kabul edildiği ve yine bu kurumca yayınlanan gazetelere ait hususi ilan ve reklam tarifelerinde de, bu reklam şeklinin sayfa olarak ücretinin belirlendiği anlaşılmaktadır.
Olayda, yükümlü şirkete ait ürünlerin tanıtımı amacıyla, … Gazetesinin 24.1.1993 günlü nüshasında İnsert türü bir reklam çalışması yapılmış ve sadece, bu gazeteyi satın alanlara, gazetenin ilavesi olarak verilmiştir. Bu şekliyle söz konusu reklamın gazete sayfalarında yer alan diğer reklamlardan bir farkı bulunmamaktadır.
Buna göre, reklam'ın gazete eki olarak verilmesi, yapılan işin gazete ilanı olma vasfını değiştirmeyeceğine göre, bu tür reklamların, bir kişi, kuruluş veya bir ürünü tanıtmak amacıyla özel olarak bastırılan ve parasız olarak herkese dağıtılan el ilanları olarak kabulü mümkün bulunmamaktadır.
Ayrıca, söz konusu reklam türünün, 2464 sayılı Yasanın ilan ve reklam vergisinin istisna ve muaflıklarını düzenleyen 14.maddesinde yer almaması, yasanın yürürlüğe girdiği 1981 yılında bu tür reklamların gelişmemiş olmasından kaynaklanmaktadır. Zaten, yasa koyucu da gazete ilanınından ne anlaşılması gerektiğini yasada belirtmemiş ve gazete ilanının kapsamını günün değişen koşullarına göre belirlemeyi kanunu yorumlayacak olan yargıca bırakmıştır.
Bu durumda, İnsert türü reklamların, gazete ilanı kapsamı içinde değerlendirilmesi ve dolayısıyla ilan ve reklam vergisinden muaf tutulması gerekmektedir.
Açıklanan nedenlerle yükümlü temyiz isteminin kabulü ile tarhiyatın onanmasına ilişkin Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmesinin uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'nin Düşüncesi : Yükümlü Anonim Şirket tarafından gazete arasında yapılan ilan 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 14. maddesinin 2. fıkrasında yazılı istisna hükmüne girdiğinden tarhiyatı tadilen terkin eden mahkeme kararının bozulması gerekeceği düşünülmüştür.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince Duruşma için belirlenen günde yükümlü … A.Ş. Vekili Av. …'nın geldiği, Belediyeyi temsilen gelen olmadığı görülerek, Savcı …'ün katılması ile açık duruşmaya başlandı. Tarafların iddiaları dinlenip, Savcının düşüncesi alındıktan ve taraflara yeniden söz verildikten sonra Tetkik Hakimi …'in görüşü alınarak gereği görüşüldü:
Uyuşmazlık, … Gazetesi ile birlikte dağıtılan el ilanlarının İlan ve Reklam Vergisine tabi tutulup tutulamayacağına ilişkindir.
2464 sayılı Kanunun 14. maddesinin 2. fıkrasında, her türlü gazete, dergi ve kitaplarda yapılan ilan ve reklamlardan vergi alınamayacağı, aynı Kanunun 15. maddesinin 5. fıkrasında ise, ilan ve reklam amacıyla dağıtılan broşür, katalog, duvar ve cep takvimleri, biblolar veya benzerlerinin tarifelerde belirtilen miktarda ilan ve reklam vergisine tabi olduğu hükme bağlanmıştır.
Olayda, … Belediye sınırları içinde … tarihinde … Gazetesi ile birlikte … A.Ş 'nin ürünlerin tanıtımına ilişkin ilanların dağıtıldığının tespiti üzerine kaçakçılık cezalı ilan ve reklam vergisi tarhiyatı yapıldığı, buna karşı açılan davanın, sözkonusu ilanın 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kan ununun 14/2. maddesindeki istisna hükmüne girmediği, ancak verginin tarifede belirli üst sınırın da üzerinde bir miktar esas alınarak hesaplandığı gerekçesiyle kısmen kabul edilerek tarhiyatın tadilen tasdik edildiği anlaşılmıştır. Dosya içerisinde bulunan Basın İlan Kurumunun 26.2.1993 gün ve 239 -579 sayılı yazısından, "insert" tabir edilen reklamların Türkiye'de son yıllarda kullanılmaya başlanan bir medya hizmeti olduğu ve bu tür ilanların mevkutelerin reklam tarifelerinde yer aldığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle reklamcılık sektöründe meydana gelen gelişmeler sonucu ortaya çıkan ve gazete sayfalarında yer alan diğer reklamlardan farkı olmayan bu tür ilan ve reklamları 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu'nun 14/2. maddesinde sayılı muafiyet hükmü dışında görmek mümkün değildir.
Bu durumda istisna kapsamında olan ilan ve reklamın, yukarıda sözü edilen kanunun 15. maddesinin 5. fıkrası uyarınca ilan ve reklam vergisine tabi tutularak tarhiyatın tadilen tasdik edilmesinde yasal isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile … Vergi Mahkemesinin … gün ve .. sayılı kararının bozulmasına, yeniden karar verilmek üzere dosyanın sözü edilen Mahkemeye gönderilmesince, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre … lira vekalet ücretinin Belediyeden alınarak yükümlü şirkete verilmesine 14.12.1994 gününde oybirliği ile karar verildi.