MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, ödenmeyen ücret ile asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti
Davacı iş akdinin haksız feshedildiğini ileri sürerek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, ödenmeyen ücret ile asgari geçim indirimi alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, verilen hükümdeki miktarlar davacı vekilinin tavzih talebi kabul edilerek artırılmış, yine tavzih kararı ile asgari geçim indirimi alacağına faiz yürütülmüştür.
D) Temyiz:
Davalı vekili hem esasa ilişkin kararı, hem de tavzih kararını ayrı ayrı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1) Tavzih kararının temyizine ilişkin yapılan incelemede;
Tavzih müessesi 6100 Sayılı HMK. nun 305. Maddesinde düzenlenmiş olup, HMK. nun 305/2. Maddesinde “ Hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar tavzih yoluyla genişletilemeyeceği “ hüküm altına alınmıştır.
Mahkemece 15/07/2013 tarihli karar ile daha önce hükmedilen 3.333,33 TL fazla çalışma alacağının tavzih kararı ile 4.614,16 TL. ye yükseltilmesi, asgari geçim indirimi alacağına faiz yürütülmesi HMK. nun 305/2. Maddesinde belirtilen taraflara tanınan hak ve borçların değiştirilmesi yasağına olup, tavzih kararının bozulması gerekmiştir.
2) Esasa ilişkin kararın temyizine ilişkin yapılan incelemede;
a-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
b- Mahkeme kararında, faiz başlangıç tarihlerinin (fesih, dava ve ıslah tarihlerinin) açıkça yazılmamasının ve hükmedilen miktarların net mi, yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin HMK. nun 297/2. Maddesine aykırı olup, infazda tereddüt yaratacağının düşünülmemesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç;
Mahkemenin hem tavzih kararının, hemde esasa ilişkin kararının yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.