MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
1) Hükümden sonra 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında, özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme de gözetilerek, sanığa önödeme önerisinde bulunulması suretiyle hüküm kurulmasında zorunluluk bulunması,
2) Kabule göre de;
a) 5237 sayılı TCK"nun 43. maddesine göre, aynı anda gerçekleşen fiillerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı cihetle; suça konu sözleşmelerin 31.01.2011 tarihinde düzenlendikleri göz önüne alındığında, zincirleme suç hükümlerinin uygulanma şartlarının oluşmadığı, ancak belge sayısının temel cezanın belirlenmesinde dikkate alınması gerektiği gözetilmeden TCK"nun 43. maddesinin tatbiki ile cezada artırıma gidilmesi,
b) 5237 sayılı TCK"nun 58. maddesi hükmüne göre; tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için, önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni suçun işlenmesi gerektiği cihetle, sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyetine ilişkin hükmün 16.11.2011 tarihinde kesinleştiği, bu itibarla suç tarihinden sonra kesinleşen bu hükmün tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
c) Adli emanetin 2012/683 sırasında kayıtlı suça konu belgeler hakkında bir karar verilmemiş olması,
d) 5271 sayılı CMK"nun 324/4. maddesi gereğince 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesinde öngörülen terkin edilmesi gereken miktardan az olan yargılama giderinin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden sanıktan tahsiline hükmolunması yasaya aykırı,
e) 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.12.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.