Davacılar M.. Ü.. vd vekili tarafından, davalı M.. D.. aleyhine 25/05/2012 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 15/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları ile reddedilmelidir. 2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince; Dava, haksız fiile dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabülüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir. Davacılar tarafından talep edilen manevi tazminat miktarları için faiz istenmediği halde mahkemece, gerekçeli kararda hükmedilen toplam 15.000 TL manevi tazminata "olay tarihi olan 02/07/2004 tarihinden itibaren yasal faiz" uygulanmasına karar verilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekir. Ancak bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi uyarınca temyiz hükümleri bakımından halen yürürlükte bulunan 1086 sayılı HUMK."nın 438. maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının 2. maddesindeki "olay tarihi olan 02/07/2004 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile beraber" söz dizilerinin tümden silinmesine, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenle reddiyle kararın düzeltilmiş bu şeklinin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 03/06/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.