Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hüküm :Sanıklar hakkında; TCK"nın 85/1, 22/3, 62/1, 53. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ... ve müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Sanık ...’ün mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik sanık ... ve müdafii ile katılanlar vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... ve müdafiinin kusur tespitine, beraat kararı verilmesi gerektiğine, eksik incelemeye, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna; katılanlar vekilinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulanma olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
2- Sanık ... hakkında tayin edilen sonuç cezanın, ""2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası"" yerine, ""1 yıl 14 ay 20 gün"" hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının (C-6) paragrafında yer alan “1 yıl 14 ay 20 gün” ibaresinin çıkarılarak yerine, “2 yıl 2 ay 20 gün” ibaresinin eklenmesi ve hak yoksunluklarına ilişkin paragrafın hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnamedeki isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık ...’ın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik katılanlar vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.11.2010 tarih ve 7/191-227 sayılı kararında “ Hükmün aleyhe bozulması halinde davaya yeniden bakacak mahkemece, sanıktan bozmaya karşı diyeceğinin sorulması 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 Sayılı CMUK"un 326 ve 5271 sayılı CMK"nın 307/2. maddeleri uyarınca zorunludur. Savunma hakkının sınırlandırılamayacağı ilkesine dayanan bu zorunluluk uyarınca, sanığa, bozmada belirtilen ve aleyhinde sonuç doğuracak olan hususlarda beyanda bulunma, kendisini savunma ve bu konudaki kanıtlarını sunma olanağı tanınmalıdır.” hususlarına yer verilmiş olup; Dairemizin 01.12.2015 gün ve 2015/1780-18678 sayılı bozma ilamı sanık ... aleyhine olmasına rağmen bozma sonrası yapılan yargılamada sanığın usulüne uygun bozma ilamı ekli davetiye ile çağrılması ve duruşmaya gelmeyen sanığın duruşmaya katılımı sağlanıp, bozmaya karşı diyeceklerinin sorulmaması suretiyle, savunma hakkının kısıtlanması sonucunu doğuracak şekilde 1412 sayılı CMUK"un 326 ve 5271 sayılı CMK"nın 307. maddelerinin ihlal edilmiş bulunması;
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 05.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.