Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/3795 Esas 2017/6896 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVALILAR : ...-...


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili 02/09/2013 havale tarihli dava dilekçesinde özetle; davacı sitenin parsel sayılı taşınmaz üzerinde kurulu olduğunu, davalılardan olu dubleks meskenin maliki olduğunu, davalı ..."ın aynı taşınmazda kira akdi ile oturan ve diş hekimliği faaliyetlerinin yürütülmesi için meskeni işyerine dönüştüren kiracı olduğunu, KMK 24/2. fıkrası uyarınca tapuda mesken olarak kayıtlı bir bağımsız bölümde işyeri açılabilmesi ancak ana taşınmazdaki tüm kat maliklerinin oybirliği ile alacakları bir karar ile olabileceğini, dava konusu bağımsız bölümün işyeri olarak kullanılmasına ilişkin kat malikleri kurulunca oybirliği ile alınmış bir kararın mevcut olmadığını, gerek yönetim planı, gerek ve gerekse de kat maliklerinin 2013-2014 genel kurul tutanağının 10. maddesinde de meskenin işyeri olarak kullanılamayacağının yönetimce belirtildiğini, tüm uyarılara rağmen mesken niteliğindeki taşınmazın işyeri olarak kiraya verildiğini, yönetim planının tüm kat maliklerini bağlayan bir sözleşme hükmünde olduğunu, belirtilen çoğunluğun muvafakati alınmadan yasayı ve yönetim planını teyit eden genel kurul kararlarının aksine tapuda mesken olarak kayıtlı olan dubleksin kiraya verilmesi nedeniyle tapuda mesken olarak kayıtlı bulunan bağımsız bölümün meskene dönüştürülmesine ve davalı kiracının bu yerden tahliyesine karar verilmesini, yargılama giderleri ile vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hükmün davacı tarafından temyizi üzerine, mahkemece ek kararla temyiz süresinin geçirildiği gerekçesi ile temyiz talebinin reddine karar verilmiş davacı taraf ek kararı temyiz etmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık bağımsız bölümün meskene dönüştürülmesi ve kiracının tahliyesine ilişkindir.
HMK"nın 104. maddesi hükmüne göre temyiz süresinin son gününün adli tatile rastlaması halinde sürenin adli tatilin bitiği günden itibaren bir hafta uzamış sayılacağı göz önüne alındığında davacının ek kararın temyizine ilişkin talebinin kabulü ile mahkemenin 04/09/2015 gün 2013/380 E-2015/104 K. numarası ile verilen ek kararın kaldırılmasına ve temyiz isteminin esastan incelenmesine karar verildikten sonra yapılan incelemede;
Mahkemece davacının davasının KMK. 24. maddesinde yasak kapsamındaki yerlerden olmadığı belirlenerek reddine karar verilmiş ise de; hükme dayanak teşkil eden bilirkişi raporunun diş hekimi bilirkişiden alındığı, yönetim planı, tapu kaydı, mimari proje ve konu ile ilgili kat malikleri kurul kararı birlikte değerlendirilerek öncelikle KMK"nın 24. maddesi hükümlerine göre mesken olarak tapuda kayıtlı yerin işyeri olarak kullanılması şartlarının oluşup oluşmadığı konusunda uzman

bilirkişi kurulundan alınacak rapor ve dava konusu mesken nitelikli 1 nolu bağımsız bölümün işyeri olarak kullanılması için kat maliklerince oy birliği ile verilmiş karar bulunup bulunmadığı araştırılarak tüm delillerin birlikte değerlendirilmesinin yapılıp oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 27/09/2017 günü oy birliği ile karar verildi.