Hasımsız olarak görülen davada verilen 07/05/2015 tarih ve 2015/103-2015/382 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekilinin, müvekkili şirkete ait 2010 yılı yevmiye defteri, defteri kebir ve envanter defterinin, şirketin iş yerinin taşınması sırasında kaybolduğunu, taşınmanın 01/05/2014 tarihinde olduğunu, 31/12/2014 tarihinde yeni bir muhasebecinin işe başladığını ve bu defterlerin eksik olduğunun anlaşıldığını, bunun üzerine işbu davayı açtıklarını, muhasebecinin Şubat ayında defterlerin eksik olduğunu tespit ettiğini, 2010 yılı yevmiye defteri, defteri kebir ve envanter defterinin TTK. 82. madde gereği zayi olduğuna dair taraflarına ziya belgesi verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, TTK 82. madde gereğince bir tacire ziya belgesinin verilebilmesi için saklamakla yükümlü olduğu defter ve belgelerin yangın, su baskını, yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlık sebebiyle zayi olması ve ziyaın da kanuni saklama süresi içinde gerçekleşmesi gerektiği, her ne kadar iddia dikkate alındığında zayi olayı kanuni saklama süresi içinde gerçekleşmiş ise de davacı tarafça ziyaın yangın, su baskını, yer sarsıntısı gibi bir afet veya hırsızlık sebebiyle meydana geldiği, iddia ve ispat edilmediğinden talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve TTK. 82. maddede sayılan hususların tahdidi değil ise de ziyada tacirin kusurunun bulunmaması gerekmesine ve davacının defter saklamada özenli davranmadığının, defterlerin kaybolduğunun dahi çok sonra anlaşıldığının belirtilmesiyle anlaşılmasına, bu durumda gerek hak düşürücü sürenin gecirilmiş olması ve gerekse de kaybolma olayında davacıya kusur atfedilemeyeceğinin ileri sürülemeyecek olmasına göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.