Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13090 Esas 2019/11471 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralamaya neden olma suçundan sanık ..."nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/1, 89/2-b, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına dair Kadirli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/04/2019 tarihli ve 2018/427 esas, 2019/303 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında müşteki tarafın zararının karşılanmadığından bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına ilişkin karar verilmiş ise de, sanığın dosya içerisinde bulunan bilirkişi raporuna göre, meydana gelen olayda tâli kusurlu olduğunun belirlendiği de dikkate alındığında, müştekinin somut zarar miktarının ne olduğu kesin olarak belirlenmeden, sanıktan da zararı giderip gidermeyeceği hususu sorulmadan yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca, Kadirli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/04/2019 tarihli ve 2018/427 esas, 2019/303 sayılı kararının bozulması lüzumu, Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 04/09/2019 gün ve 94660652-105-80-10576-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13/09/2019 gün ve 2019/87773 sayılı ihbarnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçunun 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 253/1. maddesi gereğince uzlaşmaya tabi olduğu, soruşturma aşamasında taraflar arasında uzlaşma gerçekleşmediğinden sanık hakkında dava açıldığı, kovuşturma aşamasında 13.12.2018 tarihli duruşmada da katılanın, sanık ile uzlaşamadıklarını ifade ettiği, adli soruşturmanın başladığı tarihten hüküm tarihine kadar geçen süre içerisinde sanığın zararı giderme konusunda çabaları ve dosyaya yansıyan bir iradesinin bulunmadığı dikkate alındığında, bir fayda sağlamayacağı ve yargılamayı gereksiz yere uzatacağından mahkemenin kabul ve takdirinde isabetsizlik görülmemiş olup,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden, Kadirli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/04/2019 tarihli ve 2018/427-2019/303 sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin CMK"nın 309. maddesi uyarınca REDDİNE, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.