Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/2201 Esas 2016/1359 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2201
Karar No: 2016/1359
Karar Tarihi: 16.02.2016

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/2201 Esas 2016/1359 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Suça sürüklenen çocuk, 22 yaşındaki bir mağduru takip ettikten sonra ıssız bir yerde eliyle ağzını kapatarak diğer eliyle mağdurenin cinsel organına dokunmuş ve ardından hızla olay yerinden kaçmıştır. Bu eylem basit cinsel saldırı suçunu oluşturmuştur. Ancak yargılama sonrasında kanun değişmiştir ve eski kanunun sarkıntılık düzeyinde kalan basit cinsel saldırı suçundan yürürlükte olan yeni kanunun hükmü lehine olan kanun uygulanarak değerlendirilmelidir. Mağdurenin ruh sağlığındaki bozulmanın cezada arttırım nedeni olabilmesi için, suç tarihinden itibaren yetişkinler için oniki ay çocuklar için altı ay geçtikten sonra yapılması gereken tespitin, 29.10.2011 tarihinde gerçekleşen olaydan yaklaşık altı ay sonra mağdurenin ruh sağlığının bozulduğuna dair rapora dayanılarak suça sürüklenen çocuğa verilen cezanın TCK' nın 102/5. maddesiyle arttırılması kabul edilemez. Karar, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 102/1. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un

14. Ceza Dairesi 2014/2201 E. , 2016/1359 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN
ÇOCUK : ...
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkûmiyet
DÜŞÜNCE : Bozma

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suça sürüklenen çocuğun, birlikte bulundukları toplu taşıma aracından yirmi iki yaşındaki mağdure ile aynı durakta inmesinin ardından mağdureyi bir süre yaya olarak takip ettikten sonra ıssız yolda bağırmaması için bir eliyle ağzını tutup diğer eliyle mağdurenin cinsel organına dokunması ve mağdurenin yere düşüp bağırmaya başlaması üzerine bırakıp hızla olay yerinden ayrılması şeklindeki ani nitelikte, devamı bulunmayan, kesik biçimde gerçekleştirdiği eyleminin hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla değişik 5237 sayılı TCK"nın 102/1. maddesinin ikinci cümlesindeki sarkıntılık düzeyinde kalan basit cinsel saldırı suçunu oluşturduğunun anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
Adli Tıp kurumunun bilinen uygulamalarına göre, mağdurenin ruh sağlığındaki bozulmanın cezada arttırım nedeni olabilmesi için, eylem sonucunda mağdurenin ruh sağlığının bozulup bozulmadığına ilişkin tespitin, suç tarihinden itibaren yetişkinler için oniki ay çocuklar için altı ay geçtikten sonra yapılması gerektiği halde, 29.10.2011 tarihinde gerçekleşen olaydan yaklaşık altı ay sonra mağdurenin ruh sağlığının bozulduğuna dair ... Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi tarafından düzenlenen 24.05.2012 günlü rapora dayanılarak suça sürüklenen çocuğa verilen cezanın TCK"nın 102/5. maddesiyle arttırılması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.