Resmi belgede sahtecilik ve bilişim sistemleri, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçlarından sanık ...’in 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 204/1, 158/1-f, 158/son, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis, 1 yıl 8 ay hapis ve 21.660,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul Anadolu 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/04/2017 tarihli ve 2014/490 esas, 2017/210 sayılı kararının istinaf kanun yoluna başvurulmaksızın 04/07/2017 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanık tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin anılan Mahkemenin 21/01/2019 tarihli ve 2014/490 esas, 2017/210 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/02/2019 tarihli ve 2019/54 değişik iş sayılı kararını takiben, Bartın Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan itirazın kabulüne ve söz konusu kararın kaldırılmasına dair İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/04/2019 tarihli ve 2019/494 değişik iş sayılı kararı aleyhine, Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 12/06/2019 gün ve 94660652-105-34-8735-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/06/2019 gün ve 2019/64792 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin İstanbul Anadolu 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 21/01/2019 tarihli kararına karşı yapılan itirazın, İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/02/2019 tarihli ve 2019/54 değişik iş sayılı kararı ile reddine karar verilmesi ve söz konusu kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince kesin nitelikte olması karşısında, anılan kararı müteakip anılan Mahkemenin 16/04/2019 tarihli ve 2019/494 değişik iş sayılı kararı ile itiraz hususunda yeniden karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, İstanbul 8. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 16/04/2019 tarihli ve 2019/54 değişik iş sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince yeniden yargılama yapılmamak üzere BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca müteakip işlemlerin mahallinde merciince yerine getirilmesine, 23/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.