MAHKEMESİ : Denizli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/11/2014
NUMARASI : 2013/327-2014/442

Taraflar arasındaki sıra cetveline itiraz davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin Denizli 4.İcra Müdürlüğü"nün 2007/6533 esas sayılı takip dosyasının alacaklısı olduğunu, davalının da Denizli 3.İcra Müdürlüğü"nün 2009/3280 esas sayılı takip dosyasında alacaklı olduğunu, müvekkilinin dosyasından önce sıra alan davalının dosyasındaki borcun gerçek bir borç olmadığını, bonoya dayalı olup davalı tarafından alacağın tahsili için herhangi bir işlem de yapılmadığını, dosya borçlusunun davalının alacaklı gözüktüğü miktarda borçlanmasını gerektirir bir ticari faaliyeti bulunmadığı gibi borçlunun mal varlığında da bu miktarda para görünmediğini ileri sürerek Denizli 5.İcra Müdürlüğü"nün 2008/1714 esas sayılı dosyasında yapılan sıra cetvelinin 2.sırasında bulunan Denizli 3.İcra Müdürlüğü"nün 2009/3280 esas sayılı dosyasındaki alacağın muvazaalı olduğunun tespitine, sıra cetvelinden çıkartılmasına, bu dosyaya isabet eden paranın alacaklısı oldukları Denizli 4.İcra Müdürlüğü"nün 2007/6533 esas sayılı dosyasına ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının dava açmakta hukuki yararının bulunmadığını, müvekkilinin dava dışı borçluya borç verdiğini, bu nedenle takip konusu senetleri aldığını, dava dışı borçluyla aralarında buna ilişkin olarak protokol imzalandığını, sıra cetveli beklendiğinden dosyada satış yönünde işlem yapmadıklarını, muvazaa iddialarının gerçek dışı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsnen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, ispat yükünün davalıya düştüğü, davalı alacağının gerçek bir borç ilişkisine dayandığını kanıtlamak zorunda olduğu, davalının, icra takip dosyasındaki alacağının gerçek bir alacak olduğunu kanıtlayamadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan İcra Mahkemesi kararının İİK’nun 366. maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.