Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2019/2097 Esas 2020/160 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2097
Karar No: 2020/160
Karar Tarihi: 16.01.2020

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2019/2097 Esas 2020/160 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, 01.03.2014-02.06.2014 tarihleri arasındaki çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir. İlk derece mahkemesi davanın kısmen kabulüne karar vermiş, ferdi müdahil kurum vekili ise istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Bölge adliye mahkemesi ise ferdi müdahil kurum vekilinin istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Ferdi müdahil kurumun temyiz isteği üzerine dosyadaki belgeler okunduktan sonra, kararın hukuki dayanağına ve maddi delillere göre hükmün uygun olduğuna ve isabetsizlik bulunmadığına karar verilmiştir. Mahkeme kararı, kanuna uygun şekilde onanmış ve dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- İstinaf Kanun Yolu, Türk Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 356. maddesinde düzenlenmektedir.
- İstinaf Başvurusunun Reddi, Türk Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 358. maddesi ile düzenlenmektedir.
- Mahkemenin Hüküm Vermesi, Türk Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 309. maddesi ile belirlenmektedir.

21. Hukuk Dairesi 2019/2097 E. , 2020/160 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı, 01.03.2014-02.06.2014 tarihleri arasındaki çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine fer-i müdahil Kurum vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince fer-i müdahil Kurum vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının fer-i müdahil Kurum vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

KARAR

Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, fer-i müdahil Kurum vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 16/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.