Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/1515 Esas 2020/4507 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1515
Karar No: 2020/4507

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/1515 Esas 2020/4507 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2018/1515 E.  ,  2020/4507 K.

    "İçtihat Metni"

    Bakırköy 5. Asliye Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki iflas davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -
    Davacı vekili, müvekkili şirketin borca batık durumda olduğunu iyileştirme projesi kapsamında erteleme kararı verilmesi halinde borca batıklıktan çıkabileceğini ileri sürerek, müvekkili şirketin iflasının 1 yıl süre ile ertelenmesini talep ve dava etmiştir.
    Müdahiller vekilleri, davanın reddini istemişlerdir.
    İlk derece mahkemesince iddia, savunma, kayyım raporları, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; davacı şirketin borca batıklığının 31.12.2015 tarihine göre %68,85 oranında artarak 31.03.2017 tarihi itibariyle (-)7.093.012,30 TL olduğu, iyileştirme projesinin bu sürede uygulama ve gerçekleşmeleri dikkate alındığında devam eden süreçte iyileştirme projesi öngörülerinin uygulanabilir gerçekleşebilir olmadığı, ihtiyati tedbir kararının verildiği tarihten itibaren 2 yıla yakın bir sürenin geçtiği şirketin mevcut performansı dikkate alındığında iyileşmesinin mümkün olmayacağı gerekçesiyle iflasın ertelenmesi talebinin reddine, davacı şirketin iflaslarına karar verilmiştir. Karar karşı davacı vekilinin, istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince, şirketin borca batıklığının artarak devam ettiği, satış ve cirolarında ciddi oranda düşüşlerin meydana geldiği, borçları bir miktar azalma göstermiş ise de borca batıklık miktarı dikkate alındığında şirketin en az 2 yıl daha zamana ihtiyaç duyduğu, geçen 2 yıllık zaman da dikkate alındığında ilk derece mahkemesinin kararında bir isabetsizlik bulunmadığından davacı vekilinin ististinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 23.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.