MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, 02.03.2015 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesi istenmesi üzerine davanın kabulüne dair verilen 13.05.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi ilişkili kişiler (mirasçı olarak tespit edilen kişiler) vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_K A R A R_
Davacı vekili, ..... Asliye Hukuk Mahkemesi 2013/746 Esas sayılı dosyasında verilen yetki belgesi ile muris ...’e ait veraset ilamının düzenlenerek tarafına verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulü ile murisin anne ve babası mirasçı olarak tespit edilmiştir.
Hükmü, mirasçı olduklarına karar verilen murisin anne ve babasının vekili temyiz etmiştir.
Dava, mirasçılık belgesi verilmesine ilişkindir.
Başvurusu üzerine yasal mirasçı oldukları belirlenenlere sulh mahkemesince veya noterlikçe mirasçılık sıfatlarını gösteren bir belge verilir (TMK m. 598/1).
4721 sayılı TMK’nın 611/1. maddesinde "yasal mirasçılardan biri mirası reddederse onun payının miras açıldığı zaman kendisi sağ değilmiş gibi hak sahiplerine geçeceği", yine aynı Kanunun 612/1. maddesinde ise "en yakın mirasçıların tamamı tarafından reddolunan mirasın, sulh hukuk mahkemesince iflas hükümlerine göre tasfiye edileceği" belirtilmiştir.
Somut olaya gelince; mahkemece her ne kadar murisin anne ve babası mirasçı olarak tespit edilmiş ve kendilerine miras payı verilmiş ise de dosya arasındaki ..... Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2012/333 Esas, 2012/752 Karar sayılı ilamından da anlaşılacağı üzere murisin en yakın mirasçıları olan eşi ve çocukları mirası reddetmiş ve bu karar kesinleşmiştir. En yakın mirasçıların mirası reddetmesi durumunda mahkemece terekenin 4721 sayılı TMK’nın 612. maddesi gereğince iflas hükümlerine göre tasfiyesine karar verilmesi gerekir. Tasfiye sonunda arta kalan değerler mirası reddetmemişler gibi hak sahiplerine verilir. Miras murisin anne ve babasına geçmez.
Ayrıca mirasın reddedilmesi mirasçılık belgesi istemeye engel değildir. Bu itibarla mahkemece, TMK"nın 495 ve 499. maddeleri gereğince ..."in mirasçılarını ve miras paylarını gösteren mirasçılık belgesi verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatıranlara iadesine, 12.04.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.