MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın reddine ilişkin olarak verilen karar davacılar tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ... "nün raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
-KARAR-
Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.
Davacılar, paydaşı oldukları 31 parsel sayılı taşınmazda bulunan binanın zemin, 1.ve 2. katlarının davalıya kiralandığını, bilahare ilave kat yapıldığını, davalının hiçbir şahsi ve ayni hakka dayanılmaksızın sözleşme harici olarak bu katı da kullanıldığını, ihtara rağmen herhangi bir bedel ödemediğini, ecrimisilin tespiti için açılan ... 1.Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2010/11D. iş sayılı dosyasında, 87.138,00-TL haksız kullanım bedelinin tespit edildiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla taşınmazın ilave katının 01.07.2006-15.04.2010 tarihleri arasında kullanımı için toplam 78.138,00-TL ecrimisilin yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemişlerdir.
Davalı, zamanaşımı sebebiyle davanın reddi gerektiğini, kaba inşaat halinde bırakılmış olunan çatı katının ince işçiliklerini davacıların rızasıyla tamamlayarak kullanılır hale getirildiğini, tamamı kiralanan binanın çatı aralığının bağımsız olarak bir başkasına kiraya verilmesinin yasal olarak da fiilen de mümkün olmadığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, ecrimisil koşulları oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, özellikle noksanın tamamlanması yoluyla getirtilen belgelerden; çekişme konusu 61 ada 31 parselde bulunan dört katlı betonarme binanın 1 nolu bağımsız bölümünün (1., 2, ve 3. kat ) davacılar ... ... ..., ... ve ... adına 1/3’er payla, zemin kat 3 nolu bağımsız bölümün ½ payının ... ... ..., 1/6 payının ... ve 1/3 payının ... adına, zemin kat 5 nolu bağımsız bölümün ... adına tam payla 17.04.2013 tarihinde kat mülkiyeti tesisi ile tescil edildiği, 17.11.2003 tarihli adi yazılı kira sözleşmesi ile binanın zemin, 1. ve 2. katının davalı şirkete aylık beş milyar liraya kiralandığı 1 Ocak 2004 tarihinde de 1 yıllığına komple 3 katlı bina olarak, özel dershane şeklinde kullanım amacıyla kiralandığı, 01.04.2004 tarihli sözleşme ile de aynı yerin 5 yıllığına kiralandığı, 15.04.2010 tarihinde davalının taşınmazı davacılara teslim ettiği anlaşılmaktadır.
Bilindiği gibi, gerek öğretide ve gerekse yargısal uygulamalarda ifade edildiği üzere ecrimisil, diğer bir deyişle haksız işgal tazminatı, zilyet olmayan malikin, malik olmayan kötü- niyetli zilyetten isteyebileceği bir tazminat olup, 08.03.1950 tarih 22/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında; fuzuli işgalin tarafların karşılıklı birbirine uygun iradeleri ile kurduğu kira sözleşmesine benzetilemeyeceği, niteliği itibarı ile haksız bir eylem sayılması gerektiği, haksız işgal nedeniyle oluşan zararın tazmin edilmesi gerekeceği vurgulanmıştır.
Hemen belirtilmelidir ki, ecrimisile hükmedilebilmesi için, taşınmazdan davacı tarafın ne şekilde ekonomik gelir elde ettiği hususunun ispatı zorunlu olmadığı gibi haksız olarak kullanılan taşınmazın (somut olayda çatı katı) ekonomik tahsis amacı itibariyle gelir getirmeye özgülenmemiş olması dahi sonuca etkili değildir.
Somut olayda; çatı katının bağımsız ve mutad olarak bir başkasına kiraya verilip verilmemesinin davacıların ecrimisil talebini etkilemeyeceği de açıktır.
Hal böyle olunca, 29.04.2011 tarihli keşif sonrası alınan bilirkişi raporu ve tespit dosyasındaki bilirkişi raporuna göre mimari projesinde çatı katı olan150m2 alanın, kantin kütüphane, WC, araç gereç odası olarak davalı tarafından kullanıldığı, keşif tarihinde boşaltılmış olduğu gözetilerek hesaplanacak ecrimisile hükmedilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile davanın reddi isabetsizdir.
Kabule göre de; karar başlığında davacılardan ... ... ... yerine ... yazılması doğru değildir.
Davacıların bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 27/09/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.