MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek, defter ve belge ibraz etmemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

I-Sanık ... müdafii ile sanık ..."ın “2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanıklara yüklenen “2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK"nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, en aleyhe kabul ile 31.12.2004 suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık ... müdafii ile sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkında “2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek”suçundan açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
II-Sanık ... müdafii ile sanık ..."ın “2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” ile “defter ve belge ibraz etmemek ” suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarına gelince;
1-Sahte fatura düzenleme suçunda suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanununun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, sanıkların düzenlediği iddia olunan faturaların asılları veya onaylı örneklerinin dosya içerisinde bulunmaması karşısında; sahte fatura düzenleme suçunda suç tarihinin düzenlenen son fatura tarihi olduğu, 2005 takvim yılında düzenlendiği iddia olunan sahte faturanın dava zamanaşımı yönünden de önemli olduğu nazara alınarak, suça konu fatura aslı ya da onaylı suretlerinin temin edilip, duruşmaya getirtilerek incelenip, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi,dosya arasında bulundurulması, tüm bu araştırmaların sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının belirlenmesi gerekirken eksik kovuşturma ile yetinilerek mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Sanık ... ..."in 18.07.2002 tarihinden itibaren üç yıl süreyle münferiden şirketi temsil ve ilzama yetkili bulunduğu, sanık ..."ın ise yönetim kurulu üyesi olup şirketi temsil ve ilzama yetkili bulunmadığı, defter ve belge ibraz etmemek suçunun oluşması için defter ve belgelerin incelenmek amacıyla istenmesi gerektiği, ancak 13.06.2008 tarihli defter ve belge isteme yazısının dosyada bulunmadığı gözetilerek, defter belge ibrazına ilişkin yazının getirilmesinden sonra gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenebilmesi, sanıkların fiili sorumluluklarının tespiti bakımından; sanıkların suç tarihinde şirketi temsil yetkilerinin bulunup bulunmadığı, fiilen kim tarafından idare edildiği belirlenip, sanıkların şirketle ilişkilerinin devam ettiğinin,temsile yetkili olduklarının ve sorumluluklarının bulunduğunun belirlenmesi halinde suçun sübuta ereceği gözetilmeden, eksik kovuşturma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
3-Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.