12. Ceza Dairesi 2018/968 E. , 2019/11462 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Yasaya muhalefet
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 70/1, 75, TCK’nın 62, 50/1- a, 52/2-4, CMK’nın 326/son maddeleri gereğince mahkumiyet
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Kolluk görevlilerince sanık ..."in ikametinde yapılan aramada, bir poşet içerisinde 5 adet Roma ve Bizans dönemlerinden kalma, 2863 sayılı Kanun kapsamında korunması gerekli sikkenin ele geçirildiği, sanık hakkında soruşturmaya başlandığı ve 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan davanın açıldığı, sanık verdiği ilk ifadesinde kendisinin eski paralara merakının olduğunu, bu nedenle bu paralardan biriktirdiğini beyan ettiği, sanığın yargılama aşamasında verdiği ifadesinde ise, önceki ifadesi ile çelişkili olacak şekilde, çocuklarının oynarken bu paraları bulduğunu, kendisinin de Türk parası zannederek evinde sakladığını beyan ettiği, bu nedenle sanığın beyanlarının cezadan kurtulmaya yönelik olduğu ve hayatın normal akışı karşısında inandırıcı olmadığı, ancak davaya konu eserlerin sanık tarafından ticari maksatla satın alındığına, kabul edildiğine ve satışa arz edildiğine dair dosyada somut ve kesin bir delil bulunmadığı, bu bakımdan sanığın eyleminin 2863 sayılı Kanunun 70/1. maddesinde düzenlenen “kültür varlığını izinsiz bulundurma” suçunu oluşturduğunun anlaşıldığı olayda,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık hakkında hükmolunan 4 gün adli para cezasının TCK’nın 52/2. maddesi uyarınca gün karşılığı belirlenerek paraya çevrilmemesi,
2- TCK"nin 52/4. maddesi gereğince taksitlerden birisinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken taksitlerden birisinin süresinde ödenmediği takdirde kalan kısmının tamamının tahsil edilmesine karar verilerek infaz yetkisinin de kısıtlanması ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği ihtarının yapılmamış olması,
3- Bozma kararı öncesi hükmedilen 3000 TL adli para cezasına ilişkin ilk hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi nedeniyle sonuç ceza miktarının sanık lehine kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilip, 1412 saylı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle infazın 3000 TL adli para cezası üzerinden yapılacağının belirtilmesi ile yetinilmesi gerekirken, sonuç cezanın 1412 sayılı CMUK"un 326/son. maddesi gereğince 3000 TL adli para cezası olarak tayin edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün 2. fıkrasına “... sanığın 10 ay hapis ve 4 gün karşılığı adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinden sonra gelmek üzere “4 gün karşılığı adli para cezasının TCK’nın 52/2. maddesi uyarınca sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önüne alınarak 1 günü takdiren 20 TL"den olmak üzere sanığın 80 TL ADLİ PARA CEZASINA ÇEVRİLMESİNE,” ibaresinin eklenmesi, hükmün 3,4,5,6 nolu fıkralarının tamamen hükümden çıkartılarak yerine “bozma kararı öncesi hükmedilen 3000 TL adli para cezasına ilişkin ilk hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi nedeniyle sonuç ceza miktarı sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiğinden, 1412 saylı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca infazın 3000 TL adli para cezası üzerinden yapılmasına” şeklinde değiştirilmesine, yine hükmün 7. fıkrasının tamamen hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak verilen adli para cezasının 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesi gereğince birer aylık taksitler halinde 10 eşit taksitle tahsiline, “taksitlerden birinin ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtaratına"" ibarelerinin yazılması suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.